امروزه یکی از مهمترین پارامترهای تحلیل و طراحی سازه انتخاب روش مناسب تحلیل با توجه به شکل و نوع سازه از نظر منظمی و نامنظمی می باشد . نامنظمی یکی از مسائلی است که در آنالیز و بررسی رفتار سازه نقش مهمی را ایفاء می نماید. نامنظمی موجب پیچیدگی رفتار لرزه ای سازه و ایجاد تمرکز تنش در اجزاء آن می شود. لذا جهت بررسی دقیق تر رفتار لرزه ای این سازه ها انتخاب روش صحیح تحلیل سازه اجتناب ناپذیر می باشد.روش تحلیل استاتیکی غیرخطی یکی از روشهای ساده و کاربردی جهت شناخت رفتار غیرخطی سازه ها می باشد. با این حال این روش بیشتر برای ساختمانهای منظم ارائه شده است. یکی دیگر از روشهای تحلیل لرزه ای سازه روش دینامیکی فزاینده است. این روش وقت گیر بوده و دارای پیچیدگی هایی است که کاربرد آن را برای استفاده عملی در مهندسی محدود می کند. روش دیگری که اخیرا ارائه شده است، روش زمان دوام است که نوعی تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی است. این روش محدودیت های روش تحلیل استاتیکی غیرخطی را نداشته وفاقد پیچیدگی های روش دینامیکی فزاینده برای مصارف عملی است.در این تحقیق ساختمانهای 3، 5، 7 و 9 طبقه بتنی نامنظم در ارتفاع با اختلاف تراز طبقات در هر ساختمان به مقدار5/0، 0/1 و 5/1 متر با سه دهنه به صورت دو بعدی بر اساس آیین نامه های aci318-99 و ubc94طراحی شده و با استفاده از نرم افزار idarc-2d با هر سه روش فوق تحلیل شده اند. در هر مورد شاخص خرابی بدست آمده و با یکدیگر مقایسه شده اند. نتایج حاصل، بیان گر قابلیت مناسب روش زمان دوام در پیش بینی انواع شاخص های خرابی می باشد.ضمن اینکه با توجه به دینامیکی بودن ماهیت روش زمان دوام، هماهنگی خوبی با روش دینامیکی فزاینده، دارد و در مواردی نتایج این روش، به نتایج روش استاتیکی غیر خطی، نزدیک تر می باشد