در این پایان نامه از خودروهای الکتریکی با قابلیت اتصال به شبکه به منظور کاهش هزینه ی بهره برداری، آلودگی و بهبود قابلیت اطمینان شبکه ی قدرت استفاده شده است. خودروهای برقده به عنوان منابع انرژی پراکنده در سطح شبکه ی قدرت از ویژگی های متفاوتی برخوردار هستند. خودروهای برقده با توجه به چگونگی شرایط بهره برداری می توانند به عنوان بار و یا ژنراتور محسوب گردند. در نتیجه ی این انعطاف پذیری، آن ها می توانند در جهت بهبود نوسانات منحنی بار و همچنین بهبود نوسانات تولید انرژی الکتریکی برخی از منابع تولید پراکنده ی تجدیدپذیر، مورد استفاده قرار گیرند. از جمله اهداف پایان نامه ی پیش رو بررسی تأثیرات حضور خودروهای برقده بر چگونگی تغییر هزینه های بهره برداری و شاخص های قابلیت اطمینان سیستم قدرت می باشد. به این منظور در گام اول مدلی مناسب برای خودروهای برقده با استفاده از داده های واقعی پیشنهاد می شود و بر اساس آن مشارکت بهینه ی خودروهای برقده در برنامه ریزی مشارکت واحدها تعیین می گردد. همچنین تأثیر خودروهای برقده برشاخص های قابلیت اطمینان در قالب یک مسأله ی برنامه ریزی مشارکت واحدها مقید به قابلیت اطمینان بررسی شده است. در نهایت با انجام یک تحلیل حساسیت، سطح حضور بهینه ی خودروهای برقده درشبکه ی قدرت تعیین می گردد. با توجه به پیچیدگی مسأله از ابزار جستجوی هوشمند همچون الگوریتم بهینه سازی انبوه ذرات و الگوریتم مورچگان برای حل مسأله استفاده می شود. در پایان، کارایی مدل پیشنهادی و کاربرد آن در مسأله ی برنامه ریزی مشارکت واحدها مقید به قابلیت اطمینان بر روی شبکه ی ieee rts-79 مورد مطالعه قرار می گیرد.