ویروس کمبود ایمنی گاو، لنتی ویروسی است که در میان یک خانواده بزرگ از رترو ویروس ها (rna ویروس ها) قرار دارد و در امکان ایجاد عوارض عفونی متنوع ناشی از اختلال سیستم ایمنی توسط آن و در نتیجه خسارات اقتصادی حاصله، نظرات متفاوتی ارائه شده است. نظر به فراوانی آلودگی با biv درگاوداری های کشورهای مختلف و ارتباط این آلودگی ها با وقوع اختلالات بالینی منتج از آن، انجام مطالعات بسیار اندک و مرتبط در ایران و همچنین احتمال افزایش یا کاهش آلودگی با افزایش سن، این تحقیق با هدف تعیین وضعیت آلودگی به biv و بررسی اختلالات بالینی در گاوهای هلشتاین مسن در برخی گاوداری های اطراف تبریز به اجرا در آمد. در این مطالعه به برخی گاوداری های شیری اطراف تبریز مراجعه، مشخصات دام های مورد نمونه برداری شامل سن، میزان تولید، درجه وضعیت بدنی، وضعیت عقده های لنفاوی، همال نودها و تمامی دستگاه های بدن ثبت شده و براساس حجم نمونه مساوی با 50 راس، نمونه های خون جهت ردیابی ژنوم biv تهیه گردید. نتایج nested-pcr روی تعداد 50 راس گاو هلشتاین گاوداری های اطراف تبریز، نشان دادند که آلودگی با ویروس کمبود ایمنی گاو در گاوهای مورد مطالعه، به میزان 2 درصد (یک راس از 50 مورد) وجود دارد. بین میزان آلودگی به این ویروس و سن، درجه وضعیت بدنی، میزان تولید شیر، وجود اختلالات بالینی، وجود سابقه ی اختلالات بالینی، حالت ظاهری عقده های لنفاوی، حضور یا بزرگ شدگی همال نودها رابطه ی آماری معنی داری مشاهده نشد (05/0<p). همچنین تنها نمونه ی آلوده به ویروس کمبود ایمنی گاو، واجد آلودگی توام با blv و bvd بود. بررسی حاضر نشان داد که گاوهای هلشتاین نمونه برداری شده واجد آلودگی بسیار پائینی با ویروس biv هستند و برخلاف برخی مطالعات گذشته و مطابق با برخی دیگر، افزایش سن تاثیری در حساسیت به آلودگی با این ویروس ندارد. کوچک کردن واحدهای گاوداری و کاهش تراکم گاو در آن ها، می-تواند در پیشگیری و کنترل آلودگی با biv کمک کننده باشد.