در حال حاضر خطر آلودگی فلزات سنگین در سیستم های آبی، یکی از مهم ترین مشکلات زیست محیطی محسوب می شود. پایداری و تجزیه ناپذیری عناصر و یون های فلزی موجود در فاضلاب های صنعتی حاصل از صنایع گوناگون و همچنین ورود آنها به محیط، آنها را به یکی از معضلات مهم محیط زیست و فاکتوری خطرناک برای سلامت انسانها و سایر موجودات مبدل ساخته است. تکنولوژی جذب زیستی یک روش بسیار موثر و مقرون به صرفه به منظور حذف یون های فلزی سنگین موجود در آب های آلوده می باشد. بسیاری از میکروارگانیسم ها از جمله جلبک ها توانایی جذب انتخابی یون های فلزات سنگین را از محلول های آبی دارند. جذب زیستی عمدتا به تمایل بین یون های فلز و سایت های اتصال سلول بستگی دارد. در این تحقیق توانایی کلادوفورا گلومراتا از جلبک های سبز رشته ای برای جذب زیستی فلز سنگین نیکل(ii) بررسی گردید. جلبک مورد نظر از سواحل دریای خزر در بابلسر جمع آوری شد. در این بررسی اثرات برخی از پارامترهای مهم از قبیل ph، زمان تماس و غلظت های مختلف آلاینده فلزی برجاذب زیستی جلبک مورد توجه قرار گرفت. در بررسی همدماهای جذب سطحی لانگموئیر و فرندلیچ برای یون های نیکل (ii) و براساس ضرایب همبستگی خطی آنها می-توان نتیجه گرفت، داده های مربوط به جذب زیستی نیکل(ii) تناسب بهتری با مدل همدمای تعادلی لانگموئیر(9096/0=r2) دارد. علاوه بر جذب زیستی، مطالعه ای نیز برروی محتوای فنل و فلاونوئید و اثر به دام اندازی رادیکال های آزاد بر روی جلبک تحت تنش فلز سنگین نیکل در ph های مختلف انجام شد. این مطالعه افزایش معنی دار میزان فنل، فلاونوئید و نیز اثر به دام اندازی رادیکال های آزاد در مقایسه با نمونه شاهد را نشان داد. این تحقیق می تواند جهت حذف آلاینده های فلزی از جمله نیکل موجود در فاضلاب های شهری و صنعتی مورد توجه پژوهشگران قرار گیرد.