یکی از سوالاتی که به ندرت در حوضه یادگیری زبان انگلیسی به عنوان زبان بیگانه مطرح گردیده است در رابطه با تعداد واژگانی است که زبان آموزان از طریق نوشتن به آن زبان فرا می گیرند. به منظور پاسخ به این سوال 50 زبان آموز پیش متوسط انتخاب شدند تا در ترجمه متنی از زبان اول (فارسی) به زبان بیگاته ( انگلیسی) شرکت کنند. مرحله اول ترجمه به عنوان پیش امتحان در نظر گرفته شد. یک هقته بعد از آنها خواسته شد که همان متن را اما این بار با استفاده از لیست دوزبانه لغات موجود در متن که توسط محقق تهیه شده بود ترجمه کنند. سه روز بعد دانش آموزان متن تصحیح شده ترجمه خود را از سوی محقق دریافت می کنند. تصحیح متن بدین گونه انجام شد که زیر لغات اشتباه خط کشیده شد و تنها دو حرف اول جایگزین صحیح نوشته شد و به ازای باقی حروف خط فا صله قرار گرفت. سپس فراگیران باید بار دیگر متن تصحیح شده خود را با کمک بازخورد زبانی که از سوی محقق دریافت کرده بودند ورجوع به لیست دو زبانه لغات ویرایش کنند. یک هفته بعد از آنها به صورت غیر منتظره خواسته شد که همان متن را بدون هیچ گونه کمکی ( بازخورد زبانی و لیست دوزبانه) ترجمه کنند. نتایج این مراحل بسیار امیدوار کننده بود: زبان آموزان دختر63.86% ازکل لغاتی را که به درستی در مرحله پیش امتحان از لیست دوزبانه لغات انتخاب کرده بودند فرا گرفتند. همانظور آنها 60% ازکل لغاتی را که در ابتدا اشتباه ترجمه کرده بودند و سپس جایگزین صحیح آن را به صورت بازخورد زبانی دریافت کردند فرا گرفتند. زبان آموزان پسر62.65% ازکل لغاتی را که به درستی در مرحله پیش امتحان از لیست دوزبانه لغات انتخاب کرده بودند فرا گرفتند. همانظور آنها 60.66% ازکل لغاتی را که در ابتدا اشتباه ترجمه کرده بودند و سپس جایگزین صحیح آن را به صورت بازخورد زبانی دریافت کردند فرا گرفتند. در انتها روش آماری افزایش معناداری را در نمرات مرحله آخر ترجمه هر دو گروه دختر و پسر نشان داد. همچنین پس از مقایسه عملکرد دو گروه تفاوتی بین آنها مشاهده نشد.