امروزه اندیشمندان بسیاری بر روی موضوع خلاقیت مطالعه کرده اند و عواملی را در بروز خلاقیت و رسیدن آن به حداکثر میزان ممکن موثر می دانند. نگارگری ایران از شاهکارهای تصویرگری بشر در طول تاریخ بوده که نهایت خلاقیت در آن به کاررفته است. هدف از تدوین این پایان نامه بررسی عوامل موثر بر بروز خلاقیت درنگارگری ایران و تعیین خاستگاههای آن با تکیه بر مکتب تبریز دوره ی صفوی است. امروزه خلاقیت امری اکتسابی و قابل آموزش دادن تلقی می شود و دانشمندان علم خلاقیت تکنیک هایی را برای آموزش خلاقیت به همگان تدوین نموده اند. در این پایان نامه تعدادی از این تکنیک ها بر نگارگری ایران انطباق داده شده است. این پایان نامه دو فصل دارد. فصل اول شامل معانی و مفاهیم خلاقیت است که درآن به تعریف و چیستی خلاقیت از دیدگاه دانشمندان علم خلاقیت، مکاتب خلاقیت و تکنیک های خلاقیت پرداخته شده است، سپس خلاقیت در قرآن، اسلام و فلسفه ی اسلامی و تفاوت های خلاقیت انسان و خداوند مورد بررسی قرار گرفته است. فصل دوم شامل خاستگاهها ی خلاقیت در نگارگری ایران با تکیه بر مکتب تبریز دوره ی صفوی میباشد. در تبیین خاستگاههای خلاقیت عواملی همچون: موقعیت جغرافیایی ایران، نحوه- ی برخورد با فرهنگ بیگانه، سنت، ذهن گرایی، ایجادوحدت درکثرت، زیبایی پرستی، تنوع گرایی، فرهنگ تسامح و تساهل، حمایت های درباری، نبوغ فردی نگارگر ایرانی و نقش کتب ادبی و مذهبی در پدید آوردن آثار خلاقه مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق به صورت توصیفی، تحلیلی و مقایسه ای انجام شده است و روش گردآوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است. واژگان کلیدی: خلاقیت، مکتب تبریز، صفوی، نگارگری، ایران