این پژوهش با عنوان «بررسی تأثیر دینداری بر فرهنگ سیاسی (مطالعه ی موردی مردم شهر فارسان» به دنبال ارزیابی میزان تأثیر دینداری و ابعاد آن بر فرهنگ سیاسی است. فرهنگ سیاسی به عنوان جزئی از فضای مفهوم توسعه ی سیاسی دربرگیرنده ی انواع باورها، ارزش ها، احساسات و دانش سیاسی مردم است که نسبت به سیاست، حکومت، شخصیت های سیاسی و عمل کردهای آنان سوگیری شده اند. دینداری نیز میزان علاقه، احترام و پای بندی پیروان یک دین بدان است که بر اساس نظریه گلاک و اشتارک مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش با استفاده از نظریه ی فرهنگ سیاسی آلموند و وربا، فرهنگ سیاسی در چهار مفهوم مورد بررسی قرار می گیرد، و بر این اساس، با روش پیمایشی و تکنیک پرسش نامه و روش نمونه گیری خوشه بندی چند مرحله ای، یک نمونه ی 378 نفری انتخاب شد و به منظور افزایش اعتبار تعداد 420 پرسش نامه پخش، که در پایان 405 پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشان می دهد که دینداری و ابعاد آن با متغیر وابسته رابطه ی معنادار قوی داشته اند. از سوی دیگر فرضیه ی تأثیرگذاری دینداری بر فرهنگ سیاسی مورد تأیید قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد که در میان ابعاد دینداری، بعد اعتقادی بر فرهنگ سیاسی دینی، بعد عاطفی بر فرهنگ سیاسی مردم ایران، و ابعاد پیآمدی و مناسکی بر همه ی ابعاد فرهنگ سیاسی تأثیر دارند. در میان ابعاد دینداری، بعد مناسکی بیشترین رابطه و تأثیر را بر متغیر وابسته ی پژوهش دارا می باشد. کلیدواژه: فرهنگ سیاسی، آلموند و وربا، دینداری، فرهنگ سیاسی مردم ایران، فرهنگ سیاسی دینی، فارسان