رقابت روزافزون بنگاه های اقتصادی، دست یابی به سود را محدود و احتمال ورشکستگی را افزایش داده است. تصمیم گیری در مسائل مالی همواره با ریسک و عدم اطمینان همراه بوده است، یکی از راه های کمک به سرمایه گذاران ارائه الگوهای پیش بینی درباره دورنمای کلی شرکت است. به اعتقاد بیور پیش بینی بدون اخذ تصمیم امکان پذیر است ولی کوچک ترین تصمیم گیری را نمی توان بدون پیش بینی انجام داد که الگوهای پیش بینی ورشکستگی یکی از ابزارهای برآورد وضع آینده است. لذا هدف از این تحقیق بررسی تأثیر محافظه کاری بر خطر ورشکستگی شرکت ها می باشد. بدین منظور با استفاده از نمونه آماری متشکل از 140 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1385 لغایت 1391 با روش رگرسیون پنل دیتا و با نرم افزار eviews به بررسی فرضیه های تدوین شده اقدام گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که اعمال محافظه کاری بر خطر ورشکستگی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارای رابطه معکوس و معناداری است. بدین صورت که با افزایش یک درصدی در اعمال محافظه-کاری مالی، خطر ورشکستگی کاهش می یابد. همچنین نتایج حاصل از تحقیق تصریح نمود که بین درجه اهرم مالی شرکت و اندازه شرکت با خطر ورشکستگی رابطه منفی و معنادار ولی این رابطه بین نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری با خطر ورشکستگی به صورت مثبت و معنادار است.

چکیده ندارد.