پسته به عنوان چهارمین قلم صادراتی کشور موقعیت اشتغال به کار بیش از یک میلیون نفر را در مناطق زیر کشت این محصول فراهم آورده و به لحاظ ویژگی های فیزیولوژیک و ژنتیک گیاه، آخرین محصول قابل کشت در اراضی خشک و نیمه خشک منطقه شناخته می شود. خشک سالی-های اخیر منجر به کاهش یازده متری سطح آب های زیرزمینی و بروز مشکل شوری آنها شده است. آبیاری باغات زیر کشت با آب های شور و درنتیجه شور شدن خاک اراضی زیر کشت، 25% باغات استان کرمان را در مرز غیر اقتصادی قرار داده است. مشاهدات میدانی از باغات رها شده نشان داد که علی رغم شوری بالای خاک و عدم آبیاری درختان، بعضی پایه ها همچنان باقی مانده و تولید محصول می کنند. در میان پایه های متحمل، تعداد پایه های نر بیشتر بود. از پایه های متحمل نمونه گیری در سطح برگ، بذر و جوانه جانبی به عمل آمد. جوانه جانبی و بذور جمع-آوری شده سترون و در محیط کشت dkw مستقر شدند. دو ژنوتیپ ماده و متحمل 104 و 121 به همراه 2 بذر از هر کدام (a104 و d121) و یک ژنوتیپ نر بادامی زرند به عنوان شاهد تحت تنش شوری در سه سطح (100، 200 و 300 میلی مولار nacl) و یک سطح کنترل بدون نمک قرار گرفتند. dna و پروتئین تام پایه ها و بذور انتخاب شده از برگ آن ها استخراج شد. روش doyle & doyle با اندکی تغییر برای استخراج dna و tca/aceton با اندکی دست ورزی جهت استخراج پروتئین استفاده شد. پس از تأیید کارکرد آغازگرهای opo و pvf برای تعیین جنسیت پایه های بالغ، جنسیت پایه های بذری مشخص شد. پروتئین تام استخراجی از پایه های نر و ماده ی مشخص روی ژل دو بعدی باهم و همچنین الگوی پروتئینی تام بدست آمده از نمونه های تحت تنش روی ژل یک بعدی مقایسه شدند. نتایج نشان داد که از میان ژنوتیپ های تحت تنش ژنوتیپ ماده و متحمل 104 به همراه بذر آن a104 با جنسیت نر بهترین عملکرد را در شرایط شوری داشته ولی ژنوتیپ نر شاهد مورد آزمایش یعنی بادامی زرند عملکرد مناسبی را نشان نداد. مقایسه ی ژل های دو بعدی پایه های نر و ماده ی پسته، لکه ی پروتئینی را روی ژل دو بعدی نشان ماده داد که جنس نر فاقد آن در منطقه ی قلیایی است.