نام پژوهشگر: فرهاد خسرویان همامی

بررسی اثر جایگزینی جزیی کاتالیست نیکل در ریفورمینگ خشک متان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده فنی و مهندسی 1389
  فرهاد خسرویان همامی   غلامرضا مرادی

استفاده از روش منسوب به سل- ژل برای تهیه پیش سازنده های پروسکایت، به جامداتی همگن و بلورین منجر می گردد. این روش مواد بلورین فلزی تولید می کند که از نظر حرارتی پایداری بیشتری دارند. روش رزین سل- ژل بوسیله اسید پروپینیک مناسب برای سنتز محلول های جامد مربوط با ساختار پروسکایت گونه با درجه خلوص زیاد می باشد. جایگزینی جزیی ni بوسیله cu و zn در ساختار پروسکایت lanio3، به پروسکایت هایی منجر می گردد که به تبدیلات زیاد برای واکنش گرهای ch4 و co2 و تبدیلات زیاد برای محصولات co و h2 انجامیدند. در سری های پروسکایت lani1-xznxo3، برای x ? 0.4، پروسکایت هایی که بصورت جزیی جایگزین گردیده بودند برای تولید محصول باارزش گاز سنتز طی ریفورمینگ متان بوسیله co2، بسیار فعال بودند. نتایجی مشابه برای سری های پروسکایت lani1-xcuxo3 بازای x ? 0.6 حاصل گردید. در میان این پروسکایت ها، lani0.8cu0.2o3 و lani0.8zn0.2o3 فعال ترین پروسکایت ها بودند. تعیین مشخصات جامدات، تخریب کامل ساختار پروسکایت گونه را پس از فرآیند فعال سازی ،بهمراه تشکیل ذرات فلزی از قبیل ni0 و حضور مقادیر قابل توجهی la2o3 را نشان دادند. فعالیت های زیاد، به تشکیل درون راکتوری ذرات ni0، zn0 و cu0 نسبت داده شده اند که بخوبی بر روی ماتریس la2o3 پخش گردیده اند. با توجه به فعالیت و پایداری نشان داده شده بوسیله پروسکایت های بهینه طی تست های پایداری، این فازها به مقاومت اینگونه ساختارها در مقابل غیر فعال شدن نسبت داده شده اند. نتایج tpr نشان داد که ساختارهای اکسیدهای پروسکایت lanio3، lani0.8cu0.2o3 و lani0.8zn0.2o3 طی کاهیده شدن ni، cu و zn، بطور کامل تخریب می گردند. جایگزینی جزیی نیکل بوسیله روی در ساختار پروسکایت lanio3، کاهیده شدن فلز را سخت تر کرد. این نتیجه به استحکام بیشتر پیوند zn-o-la در مقایسه با پیوند ni-o-la نسبت داده شده است. نتایج tpr حاصل شده برای lani0.8zn0.2o3، کاهشی در سطح زیر اولین پیک کاهیده شدن در مقایسه با سطح زیر این پیک برای پروسکایت lanio3 نمایش داد که نشان می دهد تنها ni متحمل کاهیده شدن در این دما شده بود. دمای کاهیده شدن دومین پیک افزایش یافت که نشان می دهد پروسکایت lani0.8zn0.2o3 پایدارتر از lanio3 است. جایگزینی جزیی ni بوسیله zn در ساختار پروسکایت lanio3، تغییری در دمای کاهیده شدن نیکل ایجاد می کند، ساختار را تحت شرایط کاهیده شدن پایدار می سازد و مهاجرت نیکل فعال را محدود می کند. نتایج tpr حاصل شده برای lani0.8cu0.2o3 نشان داد که جایگزینی ni بوسیله cu، فعالیت مجدد شبکه اکسیژن را مطلوب ساخته که به پایداری کمتر پروسکایت و دمای پایین تر کاهیده شدن منجر می گردد.