نام پژوهشگر: گلناز سمندری یوسف آباد

بررسی اثر افزایش پر کننده های معدنی (نظیر میکا،آلومینا و ...) با ابعاد نانو و میکرو بر روی خواص مکانیکی دی گلیسیدیل اتر بیس فنل آ
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده شیمی 1390
  گلناز سمندری یوسف آباد   عبدالرضا میرمحسنی

نانوکامپوزیت های اپوکسی با دارا بودن خواص ویژه و کاربردهای آن در صنایع مختلف مورد توجه واقع شده اند. در کار پژوهشی حاضر اقدام به تهیه نانوکامپوزیت اپوکسی رزین دی گلیسیدیل اتر بیس فنل آ، با نانورس گردید و خواص مکانیکی آن از جمله استحکام ضربه ای و کشش مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی تاثیر نانوآلومینا بر ماتریس اپوکسی، نانوکامپوزیت اپوکسی/ آلومینا تهیه و خواص مکانیکی آن با کامپوزیت اپوکسی/ آلومینا (میکروآلومینا) مورد مقایسه قرار گرفت. جهت افزایش کارآیی نانوآلومینا و پخش بهتر آن در ماتریس پلیمری اصلاح سطحی نانوآلومینا به وسیله عامل کوپل کننده سیلانی انجام گرفت. خواص نانوکامپوزیت های تهیه شده با استفاده از روش های پراش اشعه ایکس، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه، میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیر همزمان دو نانوذره آلومینا و رس بر خواص مکانیکی ماتریس اپوکسی و مطالعه برهمکنش بین این نانوذره، نانوکامپوزیت سه تایی اپوکسی/آلومینا/ رس تهیه گردید. به منظور بهینه سازی درصد افزایش دو نانوذره و نیز کاهش تعداد آزمایشات جهت صرفه جویی در هزینه ها از طراحی آزمایش رویه پاسخبه روش centeral composite design (ccd)استفاده گردید. نتایج بدست آمده از طراحی آزمایش نشان دادند که نانوکامپوزیت حاوی 5/2% وزنی نانوآلومینا و 5/0% وزنی نانورس با خواص مکانیکی بهینه به دست آمد. این خواص بهبود یافته برای نانوکامپوزیت با ترکیب بهینه استحکام ضربه ای، کششی، مدول کششی به ترتیب6/64%، 5/77 %،150% نسبت به رزین اپوکسی خالص را نشان دادند.