محوطه ی باستانی پوکردوال گرگان یک محوطه ی شاخص دوره ی نوسنگی در استان گلستان و شمال شرق ایران می باشد که در بررسی های سال 1378 شناسادی شده و در پائیز 1386 مورد کاوش قرار گرفته است. مطالعه ی گونه شناختی سفال های نوسنگی این محوطه، با توجه به کمبود اطلاعات باستان شناختی در رابطه با دوره ی نوسنگی منطقه، ما را قادر می سازد تا دریچه های تازه ای را به سوی باستان شناسی دوره ی نوسنگی شمال شرق ایران بگشائیم. در طی این پژوهش کلیه ی گونه های سفالی موجود در این محوطه از آغاز استقرار در آن در حدود اواخر هزاره ی هفتم و اوائل هزاره ی ششم تا اواسط هزاره ی نجم ق.م از نظر تزئین، شکل شناسی و بافت و نحوه ی ساخت مورد مطالعه ی کمی و کیفی قرار گرفته که منجر به شناسائی دو سبک متفاوت سفالگری و نیز شناسائی طیف گسترده ای از اشکال و تزئینات شده است. مجموعه ی مطالعه شده در این محوطه توالی منسجمی از توسعه ی سفال نوسنگی منطقه را نمایان ساخته است که نشانگر رابطه ی مستحکم فرهنگی با فلات ایران و تأثیر و تأثراتی با جنوب ترکمنستان می باشد.