نام پژوهشگر: محمد بابایی پور دیوشولی

تاثیر اجرای برنامه بهسازی سرپرستاران بر اساس الگوی ارزشیابی عملکرد بارس بر رضایت شغلی پرستاران
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پزشکی 1390
  محمد بابایی پور دیوشولی   زهره ونکی

چکیده مقدمه: با توجه به نقش مهم سرپرستاران در افزایش رضایت شغلی پرستاران باید تمرکز بیشتری روی ارتقای مهارتهای ویژه مدیریتی آنان صورت بگیرد. آموزش مهارتهای ویژه مدیریتی به همراه اجرا و ارزشیابی منطقی از عملکرد آنان می تواند کمک کننده باشد. لذا، این پژوهش با هدف تاثیر اجرای برنامه بهسازی سرپرستاران بر اساس الگوی ارزشیابی عملکرد بارس بر رضایت شغلی پرستاران انجام شد . روش: تحقیق نیمه تجربی برای نیل به هدف فوق در بخشهای داخلی- جراحی و ویژه دو بیمارستان آموزشی شهر رشت در سال 1390طراحی شد. داده ها از طریق پرسشنامه رضایت شغلی که دارای روائی محتوی بوده و پایائی آن در محیط پژوهش؛ .ضریب آلفای کرونباخ (96/0) و پایائی ثبات با آزمون مجدد با فاصله زمانی (2 ) هفته (97/0) بوده ؛ گرداوری شدند. نمونه ها (40) پرستار در هردو گروه و در هرمرحله قبل و بعد از مداخله به صورت تصادفی انتخاب شدند. برنامه طراحی شده بهسازی سرپرستاران بر اساس الگوی ارزشیابی عملکرد بارس به مدت 9 ماه توسط پژوهشگر و همراهی مستقیم سرپرستاران و مشارکت سوپروایزران در بخشهای هدف اجرا شد . مرحله قبل مداخله که (5) ماه بطول انجامید و چک لیست ارزشیابی بارس تهیه و محتوی ان در محیطهای بالینی و مشاوره سرپرستاران و سوپروایزران تایید (3ماه) و سپس نیاز آموزشی سرپرستاران گروه ازمون به مدت (2) ماه با این ابزار انجام شد. در این مرحله رضایت شغلی پرستاران دردو گروه نیز سنجیده شد. در مرحله مداخله که (4) ماه بطول انجامید؛ محتوی برنامه بهسازی بر اساس تعیین نیاز ها ی مرحله قبل ، زمانبندی اجرای نظری(15 روز) با مشارکت سرپرستاران و سوپروایزران انجام شد. بمدت (2) ماه هم آموزشها بطور عملی در بخشها داده شد. سپس سرپرستاران رفتار های جدید را به مدت (2) ماه در بخشها انجام دادند و همزمان سوپروایزران و پژوهشگر عملکرد انها را ارزشبابی نموده و بازخور لازم را دادند. بعد از این مرحله مجددا رضایت شغلی پرستاران در دو گروه سنجیده شد. یافته: آنالیز داده ها نشان داد که پرستاران در قبل و بعد دو گروه با یگدیگر همسان بودند (05/0p> ) . مقایسه میانگین رضایت شغلی پرستاران گروه آزمون در دو مرحله قبل و بعد از مداخله، با استفاده از آزمون ویلکاکسون، اختلاف معنی دار نشان داد( z=-3/1و p=0/00) . اما همین آزمون در گروه شاهد اختلاف معنی دار نشان نداد . (z=-0/7 و p=0/48). نتیجه گیری: برنامه بهسازی سرپرستاران براساس الگوی ارزشیابی عملکرد بارس، رضایت شغلی پرستاران را افزایش می دهد. این برنامه میتواند راهنمای مدیران پرستاری جهت برنامه ریزی برای ارتقا مهارت های مدیریتی سرپرستاران و رضایت شغلی پرستاران باشد