نام پژوهشگر: محمدصدیق جسور

بررسی تأثیر افزودن آلفا-توکوفرول به جیره و فیله (به صورت مستقیم) در افزایش زمان ماندگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) طی نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه زابل - دانشکده منابع طبیعی 1390
  محمدصدیق جسور   علی احسانی

هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر سطوح مختلف آلفا-توکوفرول استات اضافه شده به جیره و اسپری شده روی فیله بر شاخص های رشد و تغذیه و مدت زمان ماندگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) طی 12 روز نگهداری در یخچال بود. بدین منظور تعداد 360 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان (5± 95 گرم) تهیه و در قالب سه تیمار (هر تیمار دارای سه تکرار) به مدت هشت هفته و به ترتیب با مقادیر 0 (گروه شاهد)، 300، 500 میلی گرم ?-ta به ازای هر کیلو گرم غذا، مورد تغذیه قرار گرفتند. در طول دوره تحقیق هر دو هفته یکبار و در پایان دوره پرورش نیز زیست سنجی انجام گرفت و شاخص های رشد و تغذیه محاسبه گردیدند. در پایان دوره پرورش، ماهیان با استفاده از شوک سرمایی کشته شدند و پس از تخلیه محتویات شکم، شستشو و اقدام به تهیه فیله از ماهیان گردید. جهت آماده سازی تیمار 4 (اسپری 200 میلی گرم ?-ta/کیلوگرم فیله) فیله ماهیان گروه شاهد که از جیره بدون آلفا-توکوفرول تغذیه نموده بودند به دو گروه مساوی تقسیم شدند؛ فیله تعدادی ماهی به عنوان گروه شاهد نگهداری در یخچال و فیله تعدادی ماهی دیگر با محلول آلفا-توکوفرول (اتانول- آب مقطر- آلفا-توکوفرول) اسپری گردیدند. سپس فیله ها بسته بندی و به مدت 12 روز در یخچال (c? 4) نگهداری و آزمایشات شیمیایی نظیر pv، tba، ffa، ph و ترکیب شیمیایی بدن و اسید چرب بررسی شدند. در پایان دوره پرورش نتایج آماری نشان داد که افزودن ?-ta به جیره ماهی قزل آلا باعث بهبود اغلب پارامترهای رشد و تغذیه در پایان دوره پرورش گردید (p<0.05)، اما سطوح مختلف ?-ta از لحاظ این شاخص ها با هم اختلاف معنی داری را نشان ندادند (p>0.05). علاوه بر آن تغذیه با جیره های آزمایشی سبب ایجاد تغییر معنی داری در ترکیب شیمیایی فیله و محتوای اسید چرب فیله نگردید. از طرفی دیگر، محتوای ?-ta فیله همبستگی بالایی (r2=0.9) را با میزان ?-ta جیره نشان داد. ?-ta چه به صورت افزوده شده به جیره و چه به صورت اسپری کردن بر روی فیله باعث به تعویق انداختن اکسیداسیون چربی در مقایسه با گروه کنترل گردید (p<0.05). اما افزودن به جیره از این حیث به طور معنی داری کاراتر از اسپری کردن بر روی فیله بود (p<0.05). در بین سطوح مختلف ?-ta جیره سطح 500 میلی گرم؛ بهترین نتایج را از لحاظ شاخص های اکسیداسیون چربی نشان داد (p<0.05). نتایج اندازه-گیری اسیدهای چرب آزاد (ffa) و ph نشان داد که در کلیه تیمارها طی مدت زمان نگهداری در یخچال، این شاخص ها تحت تأثیر افزودن ?-ta در جیره و اسپری شده روی فیله قرار نگرفت (p>0.05).