نام پژوهشگر: مرضیه نورانی

طراحی باغ موزه شعر فارسی با محوریت داستان هفت شهر عشق عطار (سایت اطراف مقبره عطار نیشابوری)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس 1389
  مرضیه نورانی   محمدرضا بمانیان

باغ و متعلقات آن گسترده ترین مقوله شعر پارسی است. چنین مجموعه های، آمیخته از رنگ و عطر، می-تواند پرجاذبه ترین عینیّت برای شاعر باشد. بر این مبناست که شعر پارسی، از جهتی، با وصف باغ آغاز می شود باغ و اجزای آن بر اندیشه و احساس شاعر اثر می گذارد و از آمیزش این طبیعت بیرونی با طبیعت درونی شاعر، سروده هایی پدید میآید که هم مجسم کننده زیباییهای باغ است و هم نماینده احساس زیبا شناختی سراینده. باغ موزه شعر پارسی باغی است که بر پایه اصالت و احساس طرح ریزی شده است. در این باغ، شعر و باغ ایرانی عناصر تأثیرگذار بر طراحی بوده است. هدف از طراحی این باغ تجلی اشعار غنی پارسی در کالبد منظری است که بستر انس شهروندان و گردشگران را با این گنجینه ملی فراهم آورده و نقشی قابل تحسین در زمینه پاسبانی از هویت ملی ایفا کند. در این پژوهش ـ "طراحی باغ موزه شعر و ادب پارسی با محوریت داستان هفت شهر عشق عطار" ـ هدف اصلی ایجاد فضای معماری در جهت فراهم آوردن بستر برای معرفی الگوهای شعر و شاعری در نیشابور است و همچنین بهره گیری از داستان هفت شهر عشق عطار در طراحی باغ موزه شعر پارسی در جهت باز زنده سازی اشعار کهن پارسی با معرفی هر چه بیشتر شاعران با استفاده از عناصر معماری و معماری منظر می باشد. لذا در جهت رسیدن به اهداف مورد نظر سوالات به وجود آمده این است که آیا می توان در قالب فضاهای معماری به معرفی و بسط اندیشه های شاعران پرداخت ؟ و همچنین مفاهیم شعر و شاعری را چگونه می توان با گونه های مختلف فضاهای معماری ترکیب کرد؟ در جهت دستیابی به اهداف و پاسخگویی به سوالات مذکور روش تحقیق انتخابی، روش توصیفی ـ تحلیلی است و ابزارهای گردآوری اطلاعات مطالعات کتابخانه ای و تحقیق میدانی است. برای دستیابی به فضاها باید آثار مشاهیر ادبی مورد بررسی قرار می گرفت، پس از بررسی آثار مشاهیر، عطار نیشابوری به عنوان سمبل عشق انتخاب شده. و سپس آثار عطار مطالعه و داستان هفت شهر عشق عطار به عنوان ایده انتخاب شد. پس از این برنامه ریزی فیزیکی نمونه های موردی هم در این مطالعات راهبردهایی برای طراحی ارائه دادند. این نمونه ها شامل سه نمونه داخلی و چهار نمونه خارجی می باشد. در پایان، این برنامه ریزی فیزیکی به طرحی در بستر محوطه بین آرامگاه عطار و خیام در نیشابور تبدیل شد که شامل هفت پردیسان که هر یک بیانگر هفت مرحله عنوان شده در داستان هفت شهر عشق عطار است. در این طرح به نحوه ترکیبات سخت و نرم، پوشش و گونه گیاهی با توجه به حس فضایی هر پردیسان توجه شده است.