بسیاری از سیستمهای صنعتی اعم از صنایع هوایی، روبات ها و به طور کلی هر سیستمی که به نوعی نیاز به کنترل در آن احساس می شود دارای رفتار غیر خطی است. در عین حال پیش از کنترل این سیستمها نیازمند شناسایی و نسبت دادن یک معادله ریاضی که بتواند توصیف کننده رفتار چنین سیستمهایی باشد هستیم. در این پژوهش یک سیستم ارتعاشی غیرخطی با در نظر گرفتن نامعینی ها و در دو حالت پایدار و ناپایدار شناسایی می شود. یکی از مراحل مهم در طراحی کنترل کننده ها در روشهای فرکانسی، استخراج رفتار فرکانسی یک سیستم برای بدست آوردن باندهای فرکانسی محدود شده بر حسب شرایط عملکرد مورد نظر در مسئله کنترل می باشد. در سیستمهای غیر خطی، قابلیت خطی سازی و ایجاد تابع تبدیل سیستم و بیان مسئله در حوزه فرکانسی سبب ایجاد تقریب زیاد در مدل سازی مسئله می شود. لیکن در این پژوهش روشی تازه جهت شناسایی سیستمهای خطی و غیرخطی در حالت پایدار و ناپایدار به شکل مستقیم در حوزه فرکانسی ارائه می شود. پس از یافتن مدل شناسایی شده، از طریق روش فیدبک کمّی یک کنترلر مقاوم طراحی می شود. برتری این روش در امکان شناسایی سیستم غیرخطی و ناپایدار بدون پایدارسازی اولیه حوزه فرکانسی می باشد. پس از یافتن باندهای مورد نیاز جهت کنترل فیدبک کمی فشرده بودن باندها -که منجر به کوچک بودن بهره کنترلر خواهد شد_در مقایسه با روش هورویتز بیانگر بهینه بودن روش ابداعی است.

در این تحقیق واکنش هیدروژن زدایی اکسایشی اتان در حالت پایدار بر روی کاتالیزورهای li/mgo و li/ce/mgo مورد بررسی قرار گرفت . کاتالیزور li/mgo با 5 درصد وزنی لیتیم و کاتالیزور li/ce/mgo با یک درصد وزن لیتیم و 54/7 درصد وزنی اکسید سدیم تهیه گردیدند. آزمایشات حالت پایدار نشان دادند که کاتالیزورهای li/mgo و li/ce/mgo در هیدروژن زدایی اکسایشی اتان رفتار کاملا مشابه ای دارند و اضافه کردن ceo2 بهکاتالیزور li/mgo تاثیر چندانی در عملکرد کاتالیزور ندارد. با 30 درصد واکنشگرها (اتان و اکسیژن) در هلیم و نسبت اتان به اکسیژن 1/75 در خوراک ورودی و گستره دمایی تا 600-750 c مشاهده گردید که درصد تبدیل با دما افزایش می یابد. در حالیکه گزینش پذیری ماکزیممی در دمای حدود 700 c نشان می دهد. ماکزیمم گزینش در دمای 700 c برای کاتالیزورهای li/mgo و li/ce/mgo بترتیب برابر با 73 درصد و 71 درصد بوده است . li/ce/m در دمای 700 c و 615 c و با کتالیزور li/mgo در دمای 700 c و 600 c تحت شرایط تغییر دما و تغییر نسبت اتان به اکسیژن از 1/25 تا 5 مشخص گردید که درصد تبدیل با افزایش نسبت اتان به اکسیژن کاهش می یابد در حالیکه گزینش پذیری افزایش می یابد. با کاتالیزورهای مذکور در دمای 700 c و 625 c مشخص گردید که هرگاه دبی کل خوراک ورودی 100-200stp ml/min تغییر کند تحت شرایط آزمایشات تغییر دما آنگاه درجه تبدیل برای کاتالیزور li/ce/mgo عملکرد مشابه مشاهده گردید. در دماهای 700 c و 625 c مشاهده گدید که با افزایش نسبت هلیم به واکنشگرها (اتان و اکسیژن) از 70/30 به 50ˆ50 و سپس 30/70 و نسبت به اتان به اکسیژن 1/75 آنگاه با کاتالیزور li/ce/mgo در دمای 700 c میزان درصد تبدیل اتان از 80 درصد به 73 درصد کاهش یافته و گزینش پذیری اتان از 70 درصد به 80 درصد افزایش می یابد. با کاتالیزور li/mgo نیز همین رفتار مشاهده گردید. از آنجائیکه بالاترین بازده های واکنش در دماهای بالای 700 c بدست آمده اند و در این محدوده واکنش ها عمدتا حرارتی می باشند لذا بنظر می رسد که واکنش ثانوی در زوجه سازی اکسایشی متان (تبدیل اتان) به صورت حرارتی می باشد و کمتر کاتالیستی است .

چکیده ندارد.