نام پژوهشگر: منیژه شیارگر

اثر یک جلسه تمرین طولانی مدت بر غلظتهای بافتی لپتین و لیپوپروتئین لیپاز در موشهای نر صحرایی
پایان نامه دانشگاه تربیت معلم - سبزوار - دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی 1389
  منیژه شیارگر   سید علیرضا حسینی کاخک

چکیده هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر یک جلسه تمرین طولانی مدت بر غلظت های بافتی لپتین و لیپوپروتئین لیپاز در موش های نر صحرایی بود. روش: بدین منظور 16 سر موش نر صحرایی از نژاد ویستار با میانگین وزن 09/31 ± 387 گرم از بین موش های نرصحرایی خریداری شده از انستیتو پاستور ایران به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شدند و بر اساس وزن مشابه در دو گروه تجربی (8n = ) و کنترل(8n = ) قرار گرفتند. گروه تجربی یک جلسه تمرین را با سرعت 18 متر بر دقیقه و شیب صفر درجه به مدت 2 ساعت روی تردمیل جوندگان انجام دادند. بلافاصله بعد از تمرین و پس از حدود 5 ساعت ناشتایی، از گروه های تجربی و کنترل به تناوب از هر گروه 4 سر موش ( جمعاً 8 موش) و دو ساعت بعد نیز 8 موش دیگر به همان صورت بی هوش شدند و نمونه گیری خونی و بافتی ( بافت عضلانی و چربی) انجام شد. مقادیر لپتین بافتی و انسولین سرم با استفاده از کیت های مخصوص به روش الایزا، فعالیت لیپوپروتئین لیپاز و گلوکز سرم نیز به وسیله کیت های مخصوص و به روش رنگ آمیزی آنزیمی اندازه گیری شدند. نتایج: نتایج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد بلافاصله پس از تمرین تغییر معناداری در متغیرهای لپتین بافت عضلانی (63/0f= و 07/0p= )، لپتین بافت چربی ( 39/2f= و30/0p=)، لیپوپروتئین لیپاز بافت عضلانی (69/0f= و 59/0p= ) مشاهده نشد در حالی که لیپوپروتئین لیپاز بافت چربی ( 06/2f= و02/0p=) افزایش معناداری را نشان داد. دو ساعت پس از تمرین نیز متغیرهای لپتین بافت عضلانی (022/0f= و 21/0p=) و لپتین بافت چربی (112/0f= و 07/0p=) تغییر معناداری نداشتند اما فعالیت لیپوپروتئین لیپاز در بافت عضلانی (03/0f= و 03/0 p= ) و چربی (99/2f= و 001/0p=) افزایش معناداری نشان داد. همچنین ارتباط معناداری بین غلظت لپتین و فعالیت lpl در بافت ها بلافاصله پس از تمرین ( در بافت عضلانی 06/0p= و 68/0r =-، در بافت چربی 08/0p= و64/0 r =-) و دو ساعت بعد ( در بافت عضلانی 46/0p= و 30/0r =- ، در بافت چربی 06/0p= و 67/0 r =- )وجود نداشت. نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که یک جلسه تمرین طولانی مدت با افزایش فعالیت lpl منجر به افزایش هیدرولیز تری گلیسریدها می شود، از این رو می تواند قابلیت تارهای عضلانی را برای جذب و اکسید کردن اسید چرب پلاسما افزایش دهد و آثار مثبتی بر متابولیسم چربی ها داشته باشد. از سوی دیگر عدم وجود ارتباط معنادار بین غلظت لپتین و فعالیت lpl در بافت ها می تواند حاکی از اثر متفاوت تمرین بر این دو عامل باشد. واژگان کلیدی: لپتین، لیپوپروتئین لیپاز، یک جلسه تمرین طولانی مدت، موش نر صحرایی ، بافت چربی و عضلانی