چکیده یکی از مهمترین عواملی که می تواند تراکم مواد معدنی استخوان را افزایش دهد، فعالیت بدنی و ورزش می باشد. هدف از این تحقیق مقایسه تراکم مواد معدنی استخوان پرش کنندگان طول، سه گام و ارتفاع و ارتباط آن با توان بی هوازی و آسیب های ورزشی آنها بود. تعداد 30 نفر دو و میدانی کار مرد نخبه ماده های پرش طول، سه گام و ارتفاع (سن 52/3±3/21 سال، وزن 01/6±9/69 کیلوگرم و قد 6/0±82/1 متر) که حداقل دارای سه سال سابقه تمرینات منظم در رشته دو و میدانی و حضور در مسابقات لیگ کشور را داشتند در این تحقیق شرکت کردند. تراکم مواد معدنی استخوان ناحیه گردن و تروکانتر پای جهش و راهنما و همچنین مهره های اول تا چهارم کمری توسط دستگاه سنجش تراکم استخوان اندازه گیری شد. علاوه بر این از نمونه ها تست پرش عمودی بصورت جفت (سارجنت) و پرش عمودی با پای جهش و راهنما بعمل آمد. از فرمول لوییز برای تبدیل مقدار پرش سارجنت به توان بی هوازی استفاده شد. اطلاعات مربوط به آسیب نمونه ها با استفاده از فرم گزارش آسیب جمع آوری شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تراکم مواد معدنی استخوان پای جهش (3/1252 میلی گرم بر سانتیمتر مربع) پرش کنندگان بطور معناداری بیشتر از پای راهنمای (2/1236) آنها بود (05/0>p). میانگین تراکم مواد معدنی استخوان پای جهش و ناحیه کمری در گروه پرش طول بیشتر از پرش کنندگان ارتفاع و سه گام بود، اما این تفاوت از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0<p). میانگین تراکم مواد معدنی استخوان پای راهنما در گروه پرش سه گام بیشتر از دو گروه دیگر بود، این تفاوت نیز از لحاظ آماری معنادار نبود (05/0<p). بین تراکم مواد معدنی استخوان پای جهش و میزان پرش عمودی با پای جهش و همچنین بین تراکم مواد معدنی استخوان کل بدن و میزان پرش سارجنت در پرش کنندگان، همبستگی معناداری مشاهده نشد، اما بین تراکم مواد معدنی استخوان پای راهنما و میزان پرش عمودی با پای راهنما، همبستگی معناداری مشاهده شد (05/0>p). علاوه بر این بین تراکم مواد معدنی استخوان کل بدن و توان بی هوازی پرش کنندگان، همبستگی معناداری مشاهده شد (05/0>p). در خصوص آسیب ها، بین تراکم مواد معدنی استخوان کل بدن پرش کنندگان و تعداد آسیبهای استخوانی، لیگامنتی و عضلانی- تاندونی آنها، همبستگی معناداری مشاهده نشد (05/0<p). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که بیشتر بودن تراکم مواد معدنی استخوان در پای جهش پرش کنندگان ممکن است به دلیل فشار بیشتری باشد که در حرکاتی مانند پرش، فرود و تحمل وزن، بر روی پای جهش آنها وارد می شود. علاوه بر این با استفاده از توان بی هوازی پرش کنندگان می توان میزان تراکم مواد معدنی استخوان آنها را پیش بینی نمود.

معدن چاه گز در فاصله 65 کیلومتری شمال شرقی شهرستان بافق، با ذخیره ای بالغ بر 83 میلیون تن، در حال بهره برداری می باشد. همزمان با شروع عملیات استخراج، مطالعات جهت تکمیل مطالعات فرآوری این معدن نیز شروع شده است. به این منظور، ابتدا نمونه هایی از دپوهای مختلف معدن تهیه شد. مطالعات کانی شناسی و آزمایش های xrf و xrd بر روی نمونه معرف دپوی کم عیار، نشان داد که کانی های آهن دار شامل مگنتیت و هماتیت و درجه آزادی کانی های آهن دار 140 میکرون است. برای تعیین قابلیت خردایش کانه و رسیدن به درجه آزادی مورد نظر، آزمایش های خردایش نظیر اندیس کار باند، آزمایش spi و آزمایش های مکانیک سنگ بر روی نمونه های فوق انجام شد. اندیس کار گلوله ای باند kwh/t 11.52 و مقاومت فشاری تک محوری حدود 78 مگاپاسکال به دست آمد که کانسنگ سنگ آهن چاه گز در گروه سنگ های متوسط قرار دارد. اندیس توان آسیای نیمه خودشکن (spi) برای آسیا کردن کانسنگ چاه گز حدود kwh/t16.48 به دست آمد. آزمایش های مغناطیسی با استفاده از لوله دیویس و جداکننده استوانه ای بر روی فراکسیون های مختلف نمونه چاه گز انجام شد. نتایج این آزمایش ها نشان داد که با انتخاب شدت میدان مغناطیسی 1300 گوس، عیار سنگ آهن معدن چاه گز با دو مرحله پرعیار سازی به 66.32 درصد می رسد. همچنین ترکیب آزمایش های ثقلی و مغناطیسی نیز انجام شد. در نهایت با استفاده از نتایج آزمایش های فوق، مدار خردایش شامل سنگ شکن فکی، آسیای نیمه خودشکن و آسیای گلوله ای طراحی شد. برای مدار جدایش مغناطیسی، نیز جداکننده های مغناطیسی استوانه ای شدت پایین پیش بینی شد.