دانشگاه ها از جمله ذخایری هستند که جوامع برای رشد و پیشرفت در اختیار دارند. این نهاد به عنوان پدیده ای هدفمند دارای دو بعد کمی و کیفی است؛ که رشد متعادل و موزون آن نیز باید در هر دو بعد کمی و کیفی به موازات یکدیگر باشد. رشد کمی نظام آموزش عالی بدون توجه به کیفیت، مسایلی مانند ترک تحصیل، اضافه عرضه نیروی انسانی متخصص و عدم فرصت جهت خلاقیت و درنهایت اتلاف منابع ماالی و انسانی را به وجود می آورد.بنابراین توجه به کیفیت آن امری ضروری است. در این راستا ارزیابی کیفیت خدمات آموزشی دانشگاه ها از جمله گام های اساسی برای ارتقای کیفیت آموزش عالی محسوب می شود. بنابراین در پژوهش حاظر کیفیت خدمات آموزشی دانشگاه های شهر سنندج (کردستان، پیام نور و آزاد) مورد بررسی قرار گرفت. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و ازنوع تحقیقات توصیفی- پیماشی( مقطعی) می باشد. و جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی پیوسته ورودی 86 دانشگاه های شهر سنندج (کردستان، پیام نور و آزاد) است که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای 360 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه گیری نیز پرسشنامه محقق ساخته با اقتباس از مدل سروکوال و تحقیقات انجام گرفته در این زمینه بود. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های ( t وابسته، t مستقل و آنووا ) و تحلیل شکاف بین انتظارات دانشجویان و واقعیات موجود کیفیت خدمات آموزشی استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تفاوت بین انتظارات دانشجویان از کیفیت خدمات آموزشی و واقعیت موجود از نظر آنها معنا دار می باشد به طوری که سطح انتظارات دانشجویان از کیفیت خدمات آموزشی بالاتر از زیاد و سطح واقعیت موجود پایین تر از متوسط بود. همچنین تفاوت بین کیفیت خدمات آموزشی دانشگاه ها و دانشکده های مورد بررسی معنادار بود. از نظر متغیرهای جمعیت شناختی نیز تفاوت بین دانشجویان پسر و دختر درسطح انتظارات معنادار بود اما در سطح واقعیات معنادار نبود. به علاوه تفاوت بین انتظارات دانشجویان کرد زبان و غیر کرد زبان معنادار نبود، اما درسطح واقعیت موجود تفاوت بین آنها معنادار بود. از نظر وضعیت تحصیلی نیز تفاوت بین دانشجویان با وضعیت های مختلف تحصیلی هم در سطح انتظارات و هم در سطح واقعیات موجود کیفیت خدمات آموزشی معنادار نبود. واژگان کلیدی: دانشگاه های شهر سنندج، کیفیت خدمات آموزشی، مدل سروکوال، انتظارات، واقعیات، تحلیل شکاف.