این پژوهش با هدف بررسی تأثیر نوع ارزشیابی (توصیفی و سنتی) و عملکرد معلّم بر کیفیت زندگی دانش آموزان در مدارس ابتدایی شهر بیرجند در سال 89 انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه ی آماری شامل معلّمان و دانش آموزان ارزشیابی به شیوه سنتی و توصیفی در پایه های چهارم و پنجم ابتدایی بوده است که تعداد 34 معلّم به روش نمونه گیری ساده وتعداد120 دانش آموز از مدارس مجری ارزشیابی توصیفی و106 نفر از مدارس مجری ارزشیابی سنتی با روش نمونه گیری مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه«کیفیت زندگی در مدرسه» (qsl) با هفت مقیاس و پرسشنامه «کارایی معلّم» استفاده شده است. روایی ابزارهای اندازه گیری توسط کارشناسان تأیید و پایانی پرسشنامه کیفیت زندگی در مدرسه از طریق آلفای کرونباخ 82/0 و پایانی پرسشنامه کارایی معلم 86 /0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، نمودار وجداول، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی (آزمونt و تحلیل واریانس دو طرفه) استفاده شده است نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین ارزشیابی توصیفی و سنتی از نظر تأثیر برکیفیت زندگی تفاوتی وجود ندارد. همچنین بین میزان عملکرد معلّمان در ارزشیابی توصیفی و سنتی تفاوت معناداری وجود نداشت. امّا از بین مولفه های کیفیت زندگی در مدرسه میانگین «رضایت کلی»، « عاطفه منفی»،«خود انگیختگی در یادگیری»،«موفقیّت» در ارزشیابی توصیفی بیشتر و تفاوت معنادار بود ولی در« همبستگی اجتماعی»، «باور فرد به مفید بودن»،« رابطه با معلّم» تفاوت معناداری مشاهده نشد.