هدف این تحقیق این بود که میزان تاثیر دو فعالیت مشارکتی مختلف، فعالیتهای املایی-دستوری و معمای تصویری، را بر معطوف کردن توجه دانش آموزان به شکل (فرم) و معنا تعیین نماید. هدف دوم این تحقیق این بود که نگرش دانش آموزان را نسبت به پیاده سازی چنین فعالیتهایی در فضای آموزشی ایران آشکار سازد. شرکت کنندگان در این تحقیق 56 دانس آموز پسر بودند که انگلیسی را به عنوان واحد درسی اجباری در دو کلاس دست نخورده (از لحاظ ساختار و تعداد دانش آموز) در پایه دوم در دو مدرسه راهنمایی مختلف مطالعه می کردند. در طی یک دوره چهار هفته ای، این دانش آموزان که بطور اتفاقی در هر کلاس به گروههای دو نفره تقسیم شده بودند هر یک از فعالیتهای املایی-دستوری و معمای تصویری را انجام دادند. داده های آماری از طریق ضبط صدا و تصویر دانش آموزان در حین گفتگو با یکدیگر و تکمیل پرسشنامه بعد از انجام هر فعالیت جمع آوری گردیدند و سپس تولیدات زبانی آنها (lres) تفکیک و شمرده شده و سپس بر اساس نوع شکل-بنیان یا معنا-بنیان تقسیم بندی گردیدند. نتایج تجزیه و تحلیلهای کمی و کیفی نشان داد که دانش آموزان در فعالیت معمای تصویری تعداد lre بیشتری نسبت به فعالیت املایی-دستوری تولید کردند. در مورد نوع lre، صرفنظر از نوع فعالیت، نوع معنا-بنیان درصد بیشتری از lre ها را نسبت به نوع شکل-بنیان تشکیل می داد. با در نظر گرفتن نوع فعالیت، فعالیت معمای تصویری تعداد lre شکل-بنیان و معنا-بنیان بیشتری نسبت به فعالیت املایی-دستوری تولید نمود. در مورد پرسشنامه ها، نتایج همچنین نشان داد که دانش آموزان نگرش مثبت تری به بکارگیری فعالیت معمای تصویری نسبت به فعایت املایی-دستوری نشان دادند.