سالمونلا انترایتیدیس و سالمونلا تایفی موریوم به عنوان دو سروتایپ بسیار مهم و بیماری زای سالمونلا در انسان و حیوانات شناخته می شوند و در ایران نیز بسیار شیوع دارند. در این تحقیق چهار ژن شاخص و مهم در سالمونلا با کارکردهای مهم در متابولیسم و پاتوژنز برای اولین بار از جهت توانایی تحریک سیستم ایمنی ذاتی و نیز ایجاد مقاومت در برابر اثرات مخربlps (به عنوان مدلی از عفونت با سالمونلا انترایتیدیس و سالمونلا تایفی موریوم) مورد بررسی قرار گرفتند (sope، hila، gale و aroa). به طور خلاصه پس از ساخت پرایمر های اختصاصی برای هر ژن، به کمک pcr این ژن ها از سالمونلا انترایتیدیس تکثیر و خالص سازی شدند، در پلاسمید ناقل و باکتری اشریشیا کلای استاندارد کلون شده، پس از تکثیر مجددا استخراج گرید و در سلول های یوکاریوتی thp-1 (مونوسیت)، j774a (ماکروفاژ) و ht29 (اپیتلیال کولون) کلون شدند. کلون شدن و تثبیت این ژن ها در سلول ها در هر مرحله باpcr تایید گردید. این سلول ها با و بدون پلاسمید کلون شده، باlps سالمونلا تایفی موریوم و سالمونلا انترایتیدیس برخورد داده شدند. سپس نحوه تاثیر lps بر سلول ها، اثر متقابل سلول ها بر یکدیگر و سیتوتوکسیسیتی احتمالی رده های مونوسیت و ماکروفاژ بر روی سلول اپیتلیال کولون مورد بررسی قرار گرفت.