یکی از مهمترین گرایش ها در طراحی و ایجاد سامانه های آموزشیار هوشمند، فراهم کردن محیط یادگیری شخصی شده برای یادگیرندگان است. بسیاری از محققان بر این باورند که حالات احساسی یادگیرنده تأثیر به سزایی بر میزان یادگیری افراد دارد. بنابراین اگر سامانه های آموزشیار هوشمند بتوانند حالات احساسی یادگیرنده را شناسایی کنند، می توانند اثر بخشی فرایند یادگیری را بهبود دهند. همچنین اگر سامانه های آموزشیار هوشمند بتوانند توانایی یادگیرنده را تعیین و از آن برای ارائ? درس پارها و آزمون ها به یادگیرنده استفاده کنند، می توانند فرایند یادگیری را بهبود دهند. هدف نهایی از انجام این تحقیق، طراحی سامان? آموزشیار هوشمندی است که بتواند محیط یادگیری شخصی شده-ای را برای یادگیرندگان با در نظر گرفتن دو عامل حالات احساسی و توانایی یادگیرنده ایجاد کند. تغییر حالت چهره جزء بارزترین واکنش های احساسی هر فرد محسوب می شود. بنابراین در این تحقیق از تغییر حالات چهره برای تشخیص حالات احساسی یادگیرندگان استفاده شده است. اما روش های ارائه شده برای شناسایی حالات احساسی چهره دارای کاستی هایی است و همین امر باعث شد تا در این تحقیق روشی نو بر مبنای موجک و روش های هوشمند به منظور افزایش دقت شناسایی حالات احساسی چهره ارائه گردید که علاوه بر دقت بالای آن در شناسایی حالات احساسی چهره (تا 9/92%)، از سرعت بالایی نیز برخوردار است که کاربرد آن را در محیط های برخط مقدور می سازد. علاوه بر این در این پایان نامه برای تعیین توانایی یادگیرنده از «نظری? پرسش و پاسخ» استفاده شده است و سامان? پیشنهادی براساس توانایی یادگیرنده، درس پارهای با سطح سختی مناسب و آزمون های شخصی شده را به یادگیرندگان ارائه می دهد، سپس مدلی از سامان? آموزشیار هوشمند که بتواند از دو عامل حالات احساسی و توانایی یادگیرندگان برای ارائ? آموزش شخصی شده استفاده کند، پیشنهاد شده است. برای اعتبار سنجی مدل پیشنهادی، این سامانه در محیط واقعی پیاده سازی شده و نتایج نشان می دهد که سامان? پیشنهادی توانسته بود «موفقیت تحصیلی» و «رضایت یادگیرندگان» را فراهم کند.