آمیلوئیدها فیبرهای نامحلولی‏اند که از گونه‏های فولد شده نامناسب پروتئین‏هایی ناشی می‏شوند که با پاتولوژی بسیاری از اختلالات تخریب عصبی مرتبط می‏باشد. ?-کازئین یکی از اجزای اصلی خانواده پروتئین‏هاست که مشخص شده فعالیت مشابه چاپرونی نشان می‏دهد. گلیسرول یک ترکیب پلی‏اول است که از طریق افزایش پایداری پروتئین و مهار تجمع آن به عنوان چاپرون شیمیایی عمل می‏کند. در این مطالعه اثر آرژنین و گلایسین روی فعالیت چاپرونی ?-کازئین و گلیسرول در مقابل تجمعات منظم ?-کازئین با استفاده از سنجش اتصال تیوفلاوین t، اسپکتروسکوپی فلوئورسانس ذاتی و سنجش اتصالans و و اسپکتروسکوپی cdمورد تحقیق قرار می‏گیرد. ما متوجه شدیم که چنین اضافاتی توانایی چاپرونی ?-کازئین را در مقابل تشکیل آمیلوئید ?-کازئین کاهش می‏دهند. چنین کاهشی ممکن است از طریق تغییر در ساختار ?-کازئین اتفاق بیفتد که فعالیت چاپرونیش را تحت تأثیر قرار می‏دهد. به طور عمده نتایج ما نشان می‏دهند که فعالیت چاپرونی گلیسرول در مقابل تشکیل آمیلوئید ?-کازئین در حضور هر دوی آرژنین و گلایسین افزایش می‏یابد. آرژنین از طریق برهم‏کنش با گلیسرول برهم‏کنش‏های هیدروژنی بین گلیسرول و آب را افزایش می‏دهد. سپس نظم و آبپوشی را در لایه حلال پوش پیرامون پروتئین افزایش می‏دهد. با این وجود گلایسین با افزایش نظم بستر محلول پایداری پروتئین را افزایش می‏دهد. بنابراین نتایج ما پیشنهاد می‏کنند که همکاری مولکول‏های کوچک با گلیسرول می‏تواند به عنوان مکانیسمی برای درمان بیماری‏های آمیلوئیدی در نظر گرفته شود.

تجمع پروتئین از طریق دو مکانیسم منظم (فیبریل های آمیلوئیدی) و نامنظم ( آمورف) توسعه می-یابد. تحت شرایط استرس دمایی ، ph و ... پروتئین ها کنفورماسیون غیر طبیعی پیدا می کنندکه منجر به تجمع یا aggregation می شود. چاپرون ها خانواده ای از پروتئین ها هستند که باعث تا خوردن و یا فولدینگ مجدد می گردند. بتاکازئین عضوی از خانواده کازئین ها می باشد که دارای فعالیت چاپرونی است. مولکول های کوچک ترکیباتی با وزن مولکولی کم هستند که به پلیمر تبدیل نمی شود و به وسیله ی تضعیف کردن اندرکنش های درون مولکولی هیدرو فوبیک بین حدواسطهای آنفلد شده و یا ناقص فولد شده که مسئول روند تجمع هستند مانع از تجمع می گردند. در این مطالعه ما کینتیک تشکیل تجمعات پروتئین های مختلف را در حضور و عدم حضور چاپرون بتا کازئین و مولکول های کوچک آرژنین وگلایسین توسط روش های اسپکتروسکوپی جذب نور مرئی واسپکتروسکوپی فلئورسانس ذاتی و محیطی واسپکتروسکوپی cd مورد بررسی و مقایسه قرار دادیم. در همه پروتئین های هدف ، بتا کازئین در غیاب مولکولهای کوچک از تجمع جلوگیری می کند. آرژنین وگلایسین تاثیر متفاوتی در جلوگیری از تجمع دارند به طوری که آرژنین در همه پروتئین های هدف سرعت تجمع را کاهش ولی گلایسین در انسولین و آلفالاکتالبومین تسریع کننده تجمع و در مورد اووترانسفرین کاهنده تجمع است. همه آزمایشات نشان داد که عملکرد چاپرونی بتاکازئین در حضور آرژنین وگلایسین کاهش می یابد. اثرات افزاینده ها وابسته به پروتئین هدف متفاوت می باشد. نتایح نشان داد که آرژنین وگلایسین از طریق تغییرات ساختاری بتاکازئین عملکرد چاپرونی این پروتئین را کاهش می دهند. به طور کلی همه نتایج حاکی از آن است که سرعت تجمع پروتئین هدف و تغییرات ساختاری بتاکازئین در حضور آرژنین وگلایسین نقش اساسی درکاهش فعالیت چاپرونی بتاکازئین دارد

آلزایمر به عنوان اختلال پیش رونده ی تخریب سلول های عصبی مغز دسته بندی شده است. علت ظهور این بیماری به دلیل حضور دو نوع ساختار غیر معمول به نام1. کلاف های نوروفیبریلاری 2. پلاک های نوروتیک، است. آمیلوئید بتا (a?) جز اصلی پلاک های آمیلوئیدی است که در مغز بیماران آلزایمر پیدا شده است. a? دارای دو ایزوفرم رایج می باشد: a?1-40و a?1-42. a?1-40ایزوفرم رایج تر است اما خاصیت آمیلوئیدوژنیک کمتری نسبت به a?1-42 دارد. a?1-42 متشکل از 42 اسید آمینه است که در حالت طبیعی نیز در سلول های عصبی مغز وجود دارد. اما در این بیماری به سبب افزایش میزان آن، که به دلیل عملکرد اشتباه گروهی از آنزیم ها به نام سکرتاز ها بر روی پروتئین غشاییapp ایجاد شده است، مشکل ساز شده است. کروسین یک کارتنوئید بدست آمده از کلاله ی گل زعفران است که دارای خواص دارویی زیاد ازجمله خاصیت آنتی اکسیدانی است. در این مطالعه به بررسی ساختار دوم آمیلوئید a?1-42 و پتانسیل کروسین به عنوان یک کاندید دارویی در برابر تشکیل a?1-42 پرداخته ایم. روش اتصال تیوفلاوین تی (tht) و میکروسکوپ الکترونی برای بررسی اثر کروسین روی گسترش یا تخریب a?1-42 مورد استفاده قرار گرفت. برای بررسی بیشتر ارتباط کروسین و ساختار a?1-42، کونفورماسیون پپتید با استفاده از روش های اتصال ans و طیف سنجی دو رنگ نمایی خطی (cd) مورد بررسی قرار گرفت. افزایش در شدت فلورسانس تیوفلاوین تی تحت شرایط انکوباسیون a?1-42، تشکیل آمیلوئید را آشکار ساخت. کاهش شدت فلورسانس تیوفلاوین تی متصل شده به a?1-42 در حضور کروسین، نشان داد که کروسین توانایی جلوگیری از تشکیل آمیلوئید را دارد. نتایج حاصل از میکروسکوپ الکترونی نیز تاثیر کروسین در کاهش تشکیل فیبریل های آمیلوئیدی متشکل از a?1-42 را اثبات نمود. روش اتصال ans نشان داد که کروسین نواحی هیدروفوب را که در a?1-42 انکوبه شده در سطح قرار گرفته اند، کاهش داده است و نتایج حاصل از طیف سنجی cd نیز نشان دهنده ی باز آرایی و تغییر ساختار پپتید از صفحات بتا به مارپیچ آلفا و ?-turn است. در نهایت می توان چنین نتیجه گرفت که کروسین برروی ساختار a?1-42 تاثیر گذاشته و اثر مهاری بر روی تشکیل و تجمع و رسوب آن دارد.

تجمع پروتئین در شرایط استرس ایجاد می شود و باعث بیماری های ناخوشایندی می شود. به اثبات رسیده که رادیکال های آزاد یکی از عوامل پیشرفت تجمعات و بیماری می شود. بنابراین می توان نتیجه گرفت که آنتی اکسیدان ها می توانند از تجمع جلوگیری کنند. برازمبیل که از خانواده ی نعناییان است و در ایران، افغانستان، پاکستان و ترکمنستان رویش می کند اثر آنتی اکسیدانی و آنتی باکتریایی از آن گزارش شده است. بنابراین در این مطالعه تجمع پروتئین ها را در حضور یا عدم حضور این گیاه بررسی کردیم. در این پژوهش تجمع پروتئین های اووترانسفرین، ?-لاکتالبومن و انسولین را در حضور یا عدم حضور گیاه برازمبل بررسی کردیم و از روش های طیف سنجی مرئی – فرابنفش، اسپکتروسکوپی فلورسانس ذاتی، سنجش اتصال ans و دورنگ نمایی دورانی استفاده شد. در نتایج، ما به این نکته پی بردیم که گیاه برازمبیل به خوبی از تجمع پروتئین های هدف جلوگیری می کند به طوری که با افزایش غلظت این قدرت بازدارندگی افزایش می یابد. گیاه می تواند با اتصال به نواحی آبگریز و جلوگیری از میان کنش آن ها با هم از تجمع پروتئین ها جلوگیری کرده است. بنابراین این گیاه حاوی ترکیباتی است که از تجمع پروتئین ها جلوگیری می کند و می تواند کاندیدی برای درمان بیماری های مانند پارکینسون و آلزایمر باشد.

فرایند تاخوردگی پروتئین شامل حالت های حدواسطی به نام مولتن گلبول می باشد که بطور جزئی تاخورده اند. در مولتن گلبول ها تکه های آبگریزی در مجاورت هم قرار گرفته اند که تمایل بسیاری به ایجاد تجمع دارند بطوریکه اگر این سطوح آبگریز به جای میانکنش های درون ملکولی میانکنش های بین ملکولی دهند، تجمع روی می دهد. گیاه pulicaria undulata (l.) متعلق به خانواده ی کمپوزیته است که به صورت خودرو در قسمت هایی از آسیا، اروپا و آفریقا یافت می شود. برخی مطالعات پیرامون خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد سرطانی این گیاه صورت گرفته است و فعالیت آنتی اکسیدانی بالای آن نیز گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی اثر عصاره ی آبی گیاه p.undulata در جلوگیری از تجمع پروتئین های (اووترانسفرین، آلفا-لاکتالبومین و انسولین) پرداختیم. در این تحقیق از روش هایی چون اسپکتروسکوپی نور مرئی، اسپکتروسکوپی فلورسانس (سنجش ذاتی و سنجش اتصال ans) و اسپکتروسکوپی cd استفاده کردیم. نتایج بدست آمده از اسپکتروسکوپی فلورسانس و اسپکتروسکوپی نور مرئی نشان داد که در حضور عصاره ی گیاه هیدروفوبیسیتی و سرعت (و میزان) تجمع پروتئین های هدف کاهش یافت. از سویی داده های اسپکتروسکوپی cd در ناحیه ی near-uv نشانگر آن بود که عصاره ی گیاه دارای اثر مهاری بر روی کاهش میزان ساختمان سوم در پروتئین های هدف احیاء شده می باشد که با نتایج اسپکتروسکوپی فلورسانس ذاتی مطابقت داشت. همچنین اطلاعات بدست آمده از اسپکتروسکوپی cd در ناحیه ی far-uv تاثیر مثبت عصاره ی گیاه در جلوگیری از تغییرات ساختمان دوم در این پروتئین ها را تائید کرد. به طور کلی تمامی نتایج نشان داد که عصاره ی آبی p.undulata با پروتئین های تحت استرس بر هم کنش داده و مانع تجمع آنها می شود، از این رو می تواند به عنوان یک کاندیدای مهم در درمان بیماری های حاصل از تجمعات پروتئینی مورد مطالعه و تحقیق بیشتر قرار گیرد.

چکیده تجمع پروتئینها فرایندی است که طی آن مولکولهایی که از حالت طبیعی خود خا رج شده اند به یکدیگر اتصال یافته و الیگومرهای اتصال یافته ، الیگومرهای کوچک محلول ویا تجمعات نامحلول را بوجود می آورند پایداری کنفورماسیونی وکلوییدی پروتئین از جمله عوامل موثر در کنترل روند تجمع میباشد . یافتن راهکارهای مناسب جهت کند کردن ویا متوقف کردن روند تجمع باعث پیشرفت در کنترل بیماریهای وابسته به تجمع پروتئینها مانند آلزایمر، پارکینسون و.... میشوند. عصاره گیاه اشنان دارای ترکیبات آنتی اکسیدانی میباشد این ترکیبات میتوانند باعث افزایش پایداری پروتئینها و جلوگیری از تجمع پروتئین ها شوند هدف از این تحقیق بررسی میزان اثر گذاری ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در عصاره گیاه اشنان بر روی تجمع پروتئینها میباشد در این مطالعه اثرآنتی اکسیدانی عصاره گیاه اشنان بر روی پروتئینها اووترنسفرین ، انسولین و آلفا لاکتا آلبومین در حضور dtt به عنوان عامل القا کننده تجمع وته نشینی توسط روشهای اسپکتروسکوپی نور مرئی ،اسپکتروسکوپی فلورسانس ذاتی ، ans وcd اسپکترسکوپی مورد بررسی قرار گرفت . نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ترکیبات آنتی اکسیدانی عصاره گیاه اشنان از تجمع پروتیئنهای هدف جلوگیری کرده که میزان این جلوگیری (حفاظت ) با توجه به نوع پروتئین مورد نظر متفاوت بود همچنین میزان حفاظت با افزایش غلظت عصاره گیاه افزایش یافت.

مطالعات آزمایشگاهی بر روی پروتئینهای تشکیل دهندهی آمیلوئید، از اهمیت بسیاری برخوردار است. امروزه محققان در تلاش برای کشف مکانیسم دقیق تشکیل فیبریلهای آمیلوئیدی هستند. تجمعات آمیلوئیدی ایجاد شده توسط پروتئینهای مختلف سبب بروز بیماریهای زیادی در انسان و دیگر موجودات زنده میشوند. کاپا کازئین گلیکوپروتئینی متعلق به خانواده فسفوپروتئینهای موجود در شیر می باشد و نقش مهمی در اندازه، پایداری و عملکرد میسلهای کازئینی بازی میکند

تجمع پروتئین پدیده ای می باشد که در آن پروتئین ساختار طبیعی خود را از دست داده و یک کونفورماسیون غیر طبیعی اتخاذ می کند . پروتئین های اشتباه تاخورده از طریق پیوند با پروتئین های با وضعیت مشابه تجمع پیدا کرده که بسته به محل تشکیل سبب بیماری های آمیلوئیدی می گردند . چاپرون های مولکولی دسته ای از پروتئین های سلولی هستند که سبب تاخوردن صحیح پلی پپتید ها می گردند . چاپرون ها به سطوح هیدروفوب در معرض قرار گرفته پروتئین های تانخورده متصل می گردند و از واکنش های نامناسب که سبب تجمع پروتئین می گردند جلوگیری می کنند . چاپرون شیمیایی گلیسرول از جمله ترکیبات پلی اول محسوب می شود که سبب پایداری کونفورماسیون طبیعی پروتئین می گردد و از تجمع جلوگیری می کند . آرژنین یک مولکول کوچک می باشد که به عنوان یک چاپرون مولکولی عمل می کند . ازدحام یک محیط فیزیولوژیکی در سلول های زنده می باشد که دارای غلظت بالایی از ماکرومولکول هایی مانند کربوهیدرات ها و چربی ها می باشد. در این مطالعه فعالیت چاپرونی گلیسرول و آرژنین در جلوگیری از تجمعات آلفا-لاکتالبومین در سیستم ازدحام با استفاده از تکنیک های طیف سنجی نور مرئی ، سنجش اتصال ans ، اسپکتروسکوپی فلورسانس و اسپکتروسکوپی cd انجام شد . گلیسرول وآرژنین اثر چشمگیری در جلوگیری از تجمع پروتئین از خود نشان دادند . اگرچه این تاثیر در گلیسرول بیشتر بوده است . دکستران هم تجمع پروتئین و هم تغییرات ساختمانی را القاء می کند . در این شرایط توانایی چاپرونی هر دو چاپرون کاهش می یابد . نتایج فعالیت بالای آرژنین و گلیسرول را در غیاب دکستران نشان می دهد که این نشان دهنده اثرات پایداری بهتر آرژنین و گلیسرول بر روی محیط و ساختار پروتئین در محیط آزمایشگاه می باشد .