یکی از حوزه های جدید در مطالعات مالی استفاده از هوش مصنوعی به منظور ایجاد سیستم های پشتیبان تصمیم است. سیستم معاملاتی سهام یکی از انواع این سیستم هاست که به منظور یاری رساندن به سرمایه گذاران در اتخاذ تصمیم های سرمایه گذاری توسعه داده شده است. عملیات معاملاتی موفق بایست در نزدیکی نقاط برگشت در روند قیمت دارایی ها صورت پذیرد. در سالهای اخیر مطالعات متعددی بر روی ایجاد سیستم هایی که برگشت روند قیمت را نشان می دهند، متمرکز شده است. تحلیل تکنیکال که تلاش می کند سیگنال های معاملاتی را ارائه کند بسیار مورد استفاده قرار گرفته و معمولا بخشی از سیستم های معاملاتی را تشکیل می دهد. تحلیل تکنیکال بر پایه ی تعداد زیادی از قواعد تکنیکال تلاش می کند سیگنال برگشت روند را در اختیار سرمایه گذاران قرار دهد. اما نقطه ضعف آن وابستگی به تجربه سرمایه گذار در تعیین قواعد تکنیکال و پارامترهای آنهاست. در حقیقت عملکرد تحلیل تکنیکال بسیار وابسته به کیفیت تعیین پارامترهای تکنیکال است. در این مطالعه سعی شده است تا سیستمی معاملاتی بر پایه ی قواعد تکنیکال ایجاد شود و عملکرد آن با کمک الگوریتم ژنتیک و شبکه عصبی مصنوعی ارتقاء داده شود. الگوریتم ژنتیک کمک می کند پارامترهای تکنیکال به خوبی تعیین شوند و زمانی که قواعد مختلف سیگنال معاملاتی را پیشنهاد دادند، با استفاده از یک شبکه elman پیشنهاد معاملاتی را با ترکیب سیگنال های قواعد مختلف در اختیار قرار می دهد. نتایج به دست آمده بر اساس نمونه ای 15 تایی از سهام بازار ایران نشان می دهد عملکرد سیستم پیشنهادی از نظر آماری تفاوت معنی داری با عملکرد سیاست معاملاتی شناخته شده خرید و نگهداری دارایی ندارد و به عبارت دیگر از پتانسیل سودآوری مشابه ای برخوردار است.

مدل های ارزیابی عملکرد شرکت های سرمایه گذاری که از اواسط دهه ی 1960 توسعه یافته اند، در پژوهش های ‏متعددی مورد استفاده قرار گرفته است. در این مدل ها، همواره ریسک و بازده به عنوان دو رکن اصلی تصمیم گیری ‏مالی مطرح شده است.‏ به طور کلی دو دیدگاه مجزا در مورد ریسک وجود دارد:‏ در دیدگاه اول هر گونه نوسان احتمالی در بازده اقتصادی در آینده به عنوان ریسک محسوب می شود و با استفاده ‏از انحراف معیار حول میانگین بدست می آید، در دیدگاه دوم مفهوم ریسک تغییر می کند و به عنوان انحرافات ‏نامطلوب و نامساعد نسبت به میانگین یا نرخ بازدهی تعریف می شود به گونه ای که نوسانات بالاتر از میانگین مساعد ‏و در عوض نوسانات پایین تر از میانگین ( یا نرخ بازدهی هدف) نامطلوب یا نامساعد تلقی می شود.‏ در این پژوهش سعی بر آن بود تا عملکرد شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ‏بر اساس سنتی ترین معیار ( معیار شارپ ) و معیارهای نوین ( شامل معیارهای امگا،کاپاتری،نسبت پتانسیل ‏مطلوب،کالمر،استرلینگ و بروک ) بررسی و ارتباط میان رتبه بندی آنها با یکدیگر مقایسه شود. در واقع در این ‏پژوهش سعی شده است که معیار شارپ و معیارهای نوین برای شرکت های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس ‏اوراق بهادار تهران محاسبه شود و پاسخ به این سوال مشخص گردد که آیا بین رتبه های کسب شده توسط شرکت ‏های سرمایه گذاری بر اساس معیار شارپ و معیارهای نوین اختلاف معنا داری وجود دارد یا خیر و اینکه آیا رتبه بندی ‏های صورت گرفته بر اساس شاخص های مختلف یکسان هست یا خیر؟ دوره ی زمانی پژوهش نیز از ابتدای فرودین 1386 تا پایان اسفند 1390 در نظر گرفته شده است.جامعه ی آماری ‏این تحقیق،دربرگیرنده تمامی شرکت های سرمایه گذاری فعال پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که‎ ‎‏ ‏قبل از سال 1386 تا پایان سال 1390 در بورس اوراق بهادار تهران معامله شده اند.به دلیل محدود بودن تعداد جامعه ‏آماری در این پژوهش اقدام به نمونه گیری نشده است و تمامی شرکت های مذکور به منظور بررسی و ارزیابی ‏عملکرد انتخاب گردیده است.‏ واژگان کلیدی: شرکت سرمایه گذاری،ارزیابی عملکرد،ریسک،نرخ بازدهی

چکیده: بازار سرمایه به عنوان محل گرد آوری وجوه خرد و هدایت آن ها به سوی سرمایه گذاری و نیز ابزاری برای داد و ستد اوراق بهادار با ظرافت ها و حساسیت های بسیاری همراه است که عملکرد آن را به نحو قابل ملاحظه ای تحت تاثیر قرار می دهند. مبنای تصمیم گیری مشارکت کنندگان در بازارهای اوراق بهادار، اطلاعاتی است که توسط بورس ها، ناشران اوراق بهادار پذیرفته شده در بورس و واسطه های فعال در این بازارها منتشر می شود. از طرفی هر ساله در کشورهای مختلف جهان شرکت های متعددی، برای نخستین بار مبادرت به عرضه عمومی اولیه سهام خود در بورس اوراق بهادار می نمایند. سهامی که برای اولین بار در بورس اوراق بهادار عرضه می شود معمولاً پایین تر از ارزش واقعی خود قیمت گذاری می شود، بنابراین در بیشتر موارد بازدهی بالای غیر عادی آن سهام را (البته در کوتاه مدت) اجتناب پذیر می نماید. بر اساس فرضیات بازار کارا قیمت سهام شرکت ها به طور کامل و آتی بازتابی از کلیه ی اطلاعات موجود در بازار است، با عنایت به این واقعیت که غالباً مدیران در مقایسه با سرمایه گذاران دارای اطلاعات بیشتر و درک بهتری در خصوص عملکرد شرکت هستند، از این رو احتمال می رود این عدم تقارن اطلاعات زمینه ای برای ارزشگذاری اشتباه شرکت فراهم آورد. محققان دلایل متعددی را برای قیمت گذاری کمتر از حد ارائه کرده اند. این دلایل در قالب تئوری های سنتی مثل عدم تقارن اطلاعات تا تئوری های نوین نظیر تئوری های رفتاری شکل گرفته و ارائه شده است. تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه بین عدم تقارن اطلاعاتی و قیمت گذاری کمتر از حد عرضه های عمومی اولیه در بورس اوراق بهادار تهران انجام شده است. نمونه آماری پژوهش طی دوره زمانی 1382 الی 1390، شامل 83 شرکت برای دوره 15 روزه (دوره اول)، 65 شرکت برای دوره 30 روزه (دوره دوم) و 45 شرکت برای دوره 90 روزه (دوره سوم) معاملاتی پس از عرضه عمومی اولیه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از تحقیق با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان می دهد که طی سه دوره مورد مطالعه، بین عدم تقارن اطلاعاتی و قیمت گذاری کمتر از حد عرضه های عمومی اولیه ارتباط معنادار و مثبتی وجود دارد.

چکیده ارزیابی عملکرد صندوق های سرمایه گذاری، به عنوان یکی از روش-های سرمایه گذاری غیر مستقیم از اهمیت ویژه ای برای ذینفعان آن برخوردار است. بررسی عملکرد، زمان بندی و انتخاب سهام در صندوق های سرمایه گذاری پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران از اهداف اصلی این تحقیق می باشند. برای این منظور تعداد 54 صندوق از بین 139 صندوق فعال در بورس اوراق بهادار تهران که قبل از فروردین ماه سال 1390 تاسیس شده و شروع به کار کردهاند به عنوان نمونه تحقیق انتخاب و داده های مورد نیاز از سایت سازمان بورس و اوراق بهادار تهران برای 4 سال از 1390 تا 1393 استخراج شده است. در این مطالعه از مدل فاما و فرنچ و مدل عملکرد کل استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از روش آزمون نرخ کشف اشتباه و روش شبیه سازی بوت استرپ و معیار برآوردگر حداقل مربعات خطا روش بوت استرپ استفاده نمودیم . بررسی ها نشان داد که عامل صرف ریسک بازار و اندازه صندوق ها، اثر معنی دار و مثبتی بر عملکرد صندوق ها دارند؛ در حالی که عامل ارزش دفتری به ارزش بازار، اثر معنی-دار و منفی بر عملکرد صندوق ها دارد. در بررسی اثر متغیرهای زمان بندی بازار مبتنی بر tm و hm بر عملکرد صندوق ها، نتایج حاکی از این است که در مدل سه عاملی به همراه متغیر زمان بندی tm در کل 28.78% از صندوق ها به درستی ضریب tm معنی دار بوده است. این نسبت برای مدل سه عاملی به همراه hm برابر 19.66% می باشد لذا زمان بندی بازار معنادار و فرضیه اول این پژوهش مورد تایید قرار می گیرد. بررسی صندوق های ماهر و غیرماهر معنی دار در مدل سه عاملی به همراه متغیر زمان بندیhm و tm شواهد قوی تری در موفقیت مهارت صندوق ها در انتخاب سهام نسبت به مدل های سه عاملی از خود نشان داد.