تلاش های فناوری نانو در جهت دستکاری اتم ها، مولکول ها و اندازه ذرات با روش های دقیق و با هدف ساخت مواد با ساختاری جدید و در نتیجه خصوصیات جدید می باشد. در واقع نانو فناوری رویکردی در جهت اصلاح ساختار مواد به صورت بهینه و کاهش ضایعات است و می توان به کمک آن، فرآیندهای موجود در صنایع مختلف را تا حدود زیادی به فرآیندهای زیست تخریب پذیر تبدیل نمود. یکی از مواردی که در سال های اخیر به دلیل زیست تخریب پذیری و قیمت ارزان مورد توجه بوده، سلولز و نانوکریستال سلولز می باشد. در این پژوهش از لینتر پنبه با روش هیدرولیز اسیدی و کاربرد مایع یونی برای تهیه نانوکریستال سلولز استفاده شد و شرایط بهینه برای ایجاد کریستال های ریز فراهم گردید. تأثیر روش مورد استفاده بر اندازه ذرات و بلورهای نانوکریستال سلولز با دستگاه های طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (ft-ir)، پراش اشعه ایکس xrd)) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) بررسی شدند. نتایج بیانگر این است که کاربرد ترکیب اوره، سود و تیوره به عنوان مایع یونی سبب ایجاد کریستال های ریز شده است که با بررسی طیف های xrd، اندازه بلور در حدود 10/1 نانومتر بوده و میزان بلورینگی 61/3% به دست آمد. همچین تصاویر sem نشان دهنده اندازه الیاف در ناحیه نانومتر بوده که به طور تقریبی در محدوده 30-20 نانومتر می باشد.

رنگ های کاتیونی از پر مصرف ترین مواد آلی رنگی مورد استفاده در صنایع مختلف می باشند که با ورود به آبهای طبیعی، مشکلات فراوانی را ایجاد می نماید. بنابراین تصفیه آبهای آلوده به آنها، با یک روش مناسب، که ضمن حذف آلاینده ها از آب، مواد مضر دیگری را به آب وارد نسازد، ضروری می باشد. اگر جاذب مورد استفاده در فرایند حذف آلاینده ارزان قیمت و در دسترس باشد، جذب سطحی روشی مناسب برای حذف آلاینده های آلی خواهد بود. به دلیل پتانسیل بالای نانو خاک های رس در کاربرد های کشاورزی، صنعتی و دارویی تمرکز زیادی بر روی این نانو مواد در دهه ی اخیر وجود دارد. برای افزایش کارکرد رس ها نیز می-توان از روش های فعالسازی نیز استفاده کرد. فعالسازی روشی شیمیایی یا فیزیکی است که برای بعضی از انواع خاک ها (رس ها) برای افزایش توانایی جذب رنگ و ناخالصی های موجود در محلول ها به کار گرفته می شود.