نام پژوهشگر: اعظم بوالحسنی

تولید لیشمانیا تارنتولی بیان کننده ژن hpv16e7 فیوز شده با nt-gp96 و بررسی ایمنی زایی آن در مدل توموری موش c57bl/6
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی - دانشکده علوم 1391
  سحر حسین زاده   مهرداد هاشمی

خلاصه: سرطان دهانه رحم، دومین سرطان رایج در زنان دنیا است که نتیجه عفونت با ویروسهای پاپیلومای انسانی (hpv) است. عمده ترین انواع ویروسهای پاپیلوما که ایجاد سرطان دهانه رحم می کنند، نوع 16 و 18 می باشند و یکی از مهمترین پروتئین های انکوژن موجود در آنها، پروتئین e7 می باشد که می تواند هدف ایمنوتراپی در سرطان های سرویکال باشد. واکسن زنده یکی از واکسن هایی که در مقابل عفونت پاپیلومای انسانی می تواند وقوع سرطان دهانه رحم را کاهش دهد. در حقیقت، live vector vaccines آنتی ژن را مشابه به ارگانیسم نوع وحشی در اختیار سیستم ایمنی قرار می دهند. اگرچه استفاده از وکتورهای زنده نوترکیب در استراتژی های جدید تهیه واکسن مورد توجه زیادی قرار گرفته اند، اما کاربرد آنها در انسان به عنوان کاندید واکسن با مشکلات زیادی از جمله انتقال و عرضه نامطلوب آنتی ژن، بیماریزایی و سمیت خصوصا برای افراد دارای نقص ایمنی مواجه بوده است. بنابراین نیاز به استفاده از واکسنهای نوترکیب زنده ای می باشد که قدرت افزایش عرضه آنتی ژن و پاسخ های ایمنی کارآمد را بدون خطر ایجاد بیماری در انسان داشته باشند. در این پروژه، یک وکتور انگلی غیرپاتوژنیک، لیشمانیا تارنتولی، برای بیان پروتئینهای e7 فیوز شده به ناحیه n ترمینال پروتئین شوک حرارتی gp96 استفاده قرار گرفت. هدف: تولید واکسن زنده نوترکیب بیان کننده e7 فیوز شده با n – ترمینال gp96 علیه hpv و ارزیابی پاسخ های ایمنی و اثرات حفاظتی واکسن زنده در مدل های توموری موش می باشد. روش: به منظور ارزیابی توانایی واکسن زنده علیه عفونت hpv ازانگل لیشمانیا تارنتولی بیان کننده ژن فیوژن e7-nt-gfp استفاده شد به این صورت که کلونینگ ژن e7-nt-gfp در وکتور بیان لیشمانیایی انجام گرفت. سپس انگل لیشمانیا با پلاسمید حاوی ژن e7-nt-gfpترانسفکت شد. به منظور تأیید بیان پروتئین فیوژن e7-nt-gfp در انگل لیشمانیا تارنتولی آنالیز وسترن بلات انجام شد. واکسن زنده به صورت زیر پوستی به موش های c57bl/6 تزریق گردید. سنجش پاسخ های ایمنی سلولی و همورال در گروه های مختلف قبل و بعد از چالش با سلول های tc1 با استفاده از تکنیک الایزا انجام شد. نتایج: تزریق زیر پوستی انگل لیشمانیا نوترکیب بیان کننده e7-nt-gfp تفاوت چشمگیری در تولید igg1 در گروه های مختلف نشان نداد در حالیکه سطح تولید igg2a اختلاف معنی داری در بین گروه ها در مقابل برخی آنتی ژن ها در هر دو زمان قبل و بعد از چالش نشان داد. میزان تولید ifn در گروه دریافت کننده l.tar-e7-nt-gfp نسبت به گروه های کنترل در برابر آنتی ژن های مختلف، اختلاف معنی داری را نشان داد. همچنین سرعت رشد تومور در گروه دریافت کننده l.tar-e7-nt-gfp در مقایسه با گروه کنترل پایین تر بود. در آخر می توان نتیجه گرفت واکسن زنده در القای پاسخ ایمنی مناسب، موفق بوده است .

بررسی اثرات سیتوتوکسیسیتی و آپوپتوزی کاروتنوئید مهم زعفران ایران، کروسین، در مقابل رده سلول توموری tc-1 تحت شرایط آزمایشگاهی
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم دارویی 1392
  فاطمه علیزاده آهنگری   اعظم بوالحسنی

چکیده اخیرا ترکیبات طبیعی برای توسعه داروهای ضدسرطانی مورد توجه قرار گرفته اند. زعفران و مواد تشکیل دهنده آن به عنوان یکی از موارد مناسب برای شیمی درمانی سرطان مطرح می باشند. ترکیبات عمده زعفران، کاروتنوئیدها و منوترپن آلدئیدها هستند. مهمترین کاروتنوئیدهای زعفران، کروسین و کروستین می باشند که مسئول رنگ زعفران هستند. عمده ترین منوترپن آلدئیدها شامل پیکروکروسین و سافرانال بوده که به ترتیب مسئول طعم و بوی زعفران هستند. در مطالعه حاضر، استخراج دو جزء مهم زعفران ایران، کروسین و پیکروکروسین، توسط کروماتوگرافی جذب سطحی با آلومینیوم اکساید صورت گرفت. سپس، اثرات سیتوتوکسیک و آپوپتوزی عصاره زعفران و دو ترکیب عمده آن، کروسین و پیکروکروسین، بر روی رده های مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که عصاره آبی cos- و غیر توموری 7 tc- سلول توموری 1 زعفران و ترکیباتش توانایی زنده ماندن سلولهای توموری را در روشی وابسته به غلظت و زمان کاهش می دهند. بیشتر آن به همراه ic در شرایط آزمایشگاهی بود، اما 50 tc- اگرچه پیکروکروسین قادر به مهار رشد سلولهای 1 اثرات آپوپتوزی کمتر، نشان داد که فعالیت سیتوتوکسیسیتی در عصاره زعفران بیشتر ناشی از کروسین می باشد. در مجموع این بررسی نشان داد که زعفران و ترکیباتش، اثر پیشگیرنده شیمیایی مشخصی در مقابل تومور از طریق مهار تکثیر سلولها و القاء آپوپتوز دارند.

ساخت و ارزیابی واکسن نوترکیب لیشمانیا تارنتولی بیان کننده ژن kmp-ii متصل شده به پروتئین شوک حرارتی nt-gp96 در تحریک سیستم ایمنی بر علیه لیشمانیازیس احشائی (لیشمانیا اینفانتوم)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پزشکی 1393
  وحید نصیری   عبدالحسین دلیمی اصل

لیشمانیازیس از جمله بیماری های عفونی مهم بوده و بر طبق گزارشات سازمان بهداشت جهانی 98 کشور و 3 حاکم نشین در 5 قاره از نظر انتقال لیشمانیازیس آندمیک گزارش شده اند.در مجموع, بر اساس موارد رسمی اعلام شده در جهان بیش از 58000 مورد لیشمانیازیس احشایی و 220000 مورد لیشمانیازیس جلدی در سال رخ می دهد.لیشمانیوز احشائی در 47 کشور جهان شیوع داشته و هزاران مورد مرگ و میر سالیانه در اپیدمی های گسترده در هند و سودان در اثر آن گزارش نموده اند. در حال حاضر در ایران لیشمانیوز احشایی( کالاآزار ) که توسط لیشمانیا اینفانتوم ایجادمی شود بیشتر در کودکان سنین زیر 10 سال دیده شده و در برخی از مناطق کشور( فارس، اردبیل، آذربایجان شرقی، بوشهر و قم) به صورت اندمیک دیده می شود. به دلیل اهمیت بیماری ایجاد راه درمانی و یا راه پیشگری موثر ضروری است. ژن کد کننده پروتئین غشای کینتوپلاستید( kmp-11) در تمام گونه های خانواده کینتوپلاستید وجود داشته ¸ کاملا محافظت شده بوده و دچار تغییر نمی شود و هم چنین پروتئین حاصل از این ژن باعث القای بسیار بالای سیستم ایمنی سلولی از نوع th1 می شود که واکسن حامل و بیان کننده این ژن می تواند در پیشگیری از این بیماری موثر باشد. پروتئینهای شوک حرارتی به عنوان چاپرون های مولکولی در فرایند های متعددی همچون فولدینگ پروتئین ها،تجمع و انتقال آنها،عبور و مرور پپتید ها و پردازش آنتی ژن تحت شرایط فیزیولوژیک و استرسی نقش دارند.از جمله پروتئین های شوک حرارتی gp96 می باشد که به عنوان ادجوانت افزایش دهنده ایمنی سلولی در واکسن های ضد عوامل ویروسی استفاده شده است .در این تحقیق واکسن نوترکیب لیشمانیا تارنتوله بیان کننده ژن kmp-11 متصل شده به nt-gp96 و ارزیابی توانائی آنها در تحریک سیستم ایمنی بر علیه لیشمانیازیس احشائی به تنهایی و همراه با داروی تحریک کننده ایمنی نالکسون در موش balb/c مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان دهنده توانایی انگل نوترکیب حاوی قطعه فیوژن در برقراری ایمنی محافظتی و عدم اثر بخشی نالکسون بود.