در نوجوانان سالم ، چاقی و عدم فعالیت بدنی دو عامل اصلی تاثیر گذار بر عملکرد تنفسی می باشند.تحقیقات انجام شده قبلی ، ارتباط نزدیک و معناداری بین عملکرد ریوی با سلامتی و میزان کلی مرگ و میر نشان داده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر8 هفته تمرین هوازی بر ظرفیت ها و حجم های ریوی ((fvc, vc, fev, fev1, fev/fvcو vo2maxدختران دانش آموز 18-15سال چاق و با وزن طبیعی است. مواد و روشها: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی و برروی دانش آموزان دختر غیر فعال سالم 18-15 سال انجام شد که از مجموع 54 نفر دانش آموز چاق ، تعداد 19 نفر از دختران(kg/m^2 6/1±5/30= bmi) در گروه تمرین و از میان 59 نفر دانش آموز با وزن طبیعی تعداد 18 نفر(kg/m^2 3/1±24= bmi) به طور تصادفی در گروه شاهد تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت8 هفته در 24 جلسه 45 دقیقه ای با شدت 80-65 درصد حداکثر ضربان قلب فعالیت کردند .هر جلسه شامل10دقیقه گرم کردن با حرکات کششی و نرمشی،25 دقیقه فعالیت پرشی و جنبشی(ایروبیک)در حالت درجا و در نهایت 10 دقیقه سرد کردن بود. طی همین مدت، گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی مشارکت نداشتند. قبل و بعد از برنامه تمرینی توسط اسپیرومتر و پروتکل بروس به ترتیب حجمها، ظرفیتهای ریوی و اوج اکسیژن مصرفی افراد اندازه گیری شد. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کلموگراف-اسمیرنوف استفاده شد.آزمون t مستقل برای مقایسه دو گروه چاق و دارای وزن طبیعی در وضعیت پایه مورد استفاده قرار گرفت.برای مقایسه آزمون اولیه و آزمون نهایی در گروه های تمرین و برای بررسی اثر تمرین بر برخی از متغیر ها آزمون t وابسته به کار رفت. ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل ارتباط بین داده ها به کار برده شد. کلیه عملیات آماری تحقیق با نرم افزار spssنسخه 16 انجام شد و سطح معناداری آزمون ها p<0.05 در نظر گرفته شد. نتیجه گیری: 8 هفته تمرین هوازی با شدت 85-65% حداکثر ضربان قلب ، روی ظرفیت ها و حجم های ریوی(fvc,vc,fev,fev1,fev/fvc ) دختران دانش آموز 18-15سال چاق و با وزن طبیعی تاثیر معناداری ندارد و همچنین ارتباط معناداری بین اثر 8 هفته تمرین هوازی روی حجم ها و ظرفیت های ریوی آزمودنی های چاق و با وزن طبیعی دیده نشد. اما اثر8 هفته تمرین هوازی روی سطح vo2maxدختران دانش آموز 18-15سال چاق و با وزن طبیعی معنادار بود. p<0.05

هدف کلی از تحقیق حاضر، مقایسه عملکرد دستگاه عصبی - ماهیچه ای زنان 65-55 سال فعال و غیرفعال می باشد. در راستای این هدف از آزمون استاندارد جیبسن jebsen استفاده شده است . نتایج این تحقیق نشان می دهد که برنامه های منظم فعالیت بدنی باعث بهبود عملکرد دستگاه عصبی - ماهیچه ای می شود. و می توان روند پیری این دستگاه را با استفاده از تحرک و پویایی به تاخیر انداخت .