نام پژوهشگر: سیروس طاهری

بررسی رابطه مولفه های مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر اثربخشی مدیریت منابع انسانی در شرکت توزیع نیروی برق شیراز
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان فارس - دانشکده ادبیات و علوم انسانی 1390
  سیروس طاهری   علیرضا موغلی

رویکرد سنتی به وظایفی مانند جذب منابع انسانی کارآمد، جبران خدمت، و توجه به نیازهای مادی ومعنوی کارکنان، و سایر امور موثر بر ارتباط با کارکنان محدود می شد. اما محیط متغیر کسب و کار جدید و ظهور فن آوری اطلاعات و ارتباطات، موضوع مدیریت منابع انسانی را با رویکردی متفاوت به نام «مدیریت منابع انسانی الکترونیک» مواجه نمود. موضوع اصلی «مدیریت منابع انسانی الکترونیک» بر این اساس بود که بسیاری از فعالیت های سنتی و روزانه منابع انسانی را از طریق فناوری اطلاعات به مدیران صف و کارکنان تفویض نمود. اگر چه «مدیریت منابع انسانی الکترونیک»، با استفاده از فن آوری اطلاعات و ارتباطات به ابزارهای توانمندی برای حمایت و پشتییبانی از فرآیندهای منابع انسانی دست یافته اما اهداف متعالی دیگری همچون تغییر نقش خود به عنوان شریک راهبردی، عامل تغییر، کاهش هزینه، افزایش کارایی، ارتقاء و بهبود خدمات مشتریان و رضایتمندی ذینفعان داخلی و خارجی را پیگیری می نماید. در این تحقیق سعی گردیده است تا ضمن معرفی «مدیریت منابع انسانی الکترونیک» و برخی مولفه های آن، نقش این رویکرد جدید در اثربخشی مدیریت منابع انسانی شرکت توزیع نیروی برق شیراز مورد بررسی قرارگیرد. هدف اصلی این تحقیق جستجوی رابطه معنادار مولفه های مدیریت منابع انسانی الکترونیک مانند شریک راهبردی، ارائه خدمات، مهارتهای نوین، واگذاری مسئولیتهای، محرمانه بودن و امنیت اطلاعات پرسنلی و تغییر وظایف متخصصین منابع انسانی بر اثربخشی مدیریت منابع انسانی در شرکت توزیع نیروی برق شیراز می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معنی داری بین مولفه های مدیریت منابع انسانی الکترونیک و ویژگی های جمعیت شناختی از یک سو و اثر بخشی مدیریت منابع انسانی از سوی دیگر وجود دارد. اما بین ویژگی جمعیت شناختی جنسیت و اثر بخشی مدیریت منابع انسانی الکترونیک، تفاوت معنی داری وجود ندارد. به عنوان یک نتیجه کلی می توان ادعا نمود که مولفه های مدیریت منابع انسانی الکترونیک بر اثر بخشی مدیریت منابع انسانی اثرگذار بوده اند. اما جنسیت بر اثر بخشی مدیریت منابع انسانی تاثیر معنا داری نداشت.