نام پژوهشگر: وحید اردکانیان

نقش اسید هیومیک بر خصوصیات مورفولوژیکی،فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و عملکرد سه رقم تربچه (raphanus sativus l.) در شرایط تنش شوری
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده کشاورزی 1393
  نرجس سادات روحانی   حسین نعمتی

به منظور بررسی تأثیر اسید¬هیومیک به عنوان ماده خنثی¬کننده اثرات تنش شوری آزمایشی به صورت فاکتوریل، بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. تیمارها شامل سه رقم تربچه(cherry belle، sparkler وscarlett cincinnati) به عنوان فاکتور اول و اسید هیومیک در دو سطح شاهد و 5/1 گرم در لیتر به عنوان فاکتور دوم و تنش شوری در چهار سطح شاهد ،33، 66و 99 میلی-مولار نمک طعام به عنوان فاکتور سوم بودند. نتایج بدست آمده نشان داد که افزایش تنش شوری باعث کاهش صفات وزن¬تر اندام هوایی، سطح برگ، وزن¬تر و خشک ریشه، وزن¬تر غده، قطر غده، سفتی¬بافت غده، کلروفیلb ، قند محلول، پتاسیم اندام هوایی و غده گردید. همچنین این تنش باعث افزایش نشت الکترولیت، هدایت روزنه-ای، آنتوسیانین غده، میزان سدیم اندام هوایی و غده شد و بر وزن خشک ساقه، طعم غده، نسبت کلروفیل a به b و کارتنوئید تأثیر معنی¬داری نداشت. اسید هیومیک در شرایط تنش شوری باعث کاهش اثرات منفی شوری گردید به طوری¬که باعث افزایش سطح برگ، وزن¬تر ریشه، وزن¬تر غده، طول غده، سفتی بافت غده، نشت الکترولیت، کلروفیل a، کارتنوئید، کلروفیل کل، پتاسیم اندام هوایی شد و همچنین باعث کاهش صفاتی مانند طول ریشه، وزن خشک ریشه و غده، میزان آنتوسیانین غده، قندمحلول، میزان سدیم اندام هوایی و غده و پتاسیم غده شد و بر صفات وزن¬تر و خشک اندام هوایی، قطر غده، طعم غده، هدایت روزنه¬ای، کلروفیل bو نسبت کلروفیلa به b تأثیر معنی¬داری نداشت.ارقام مختلف در شرایط تنش شوری و تیمار اسید¬هیومیک واکنش متفاوتی از خود نشان دادند. بیشترین مقاومت به تنش شوری در رقم اسکارلت سین¬سیناتی دیده شد به طوریکه بیشترین وزن¬تر اندام هوایی و وزن تر و خشک ریشه، وزن¬تر و خشک غده، طول غده، سفتی بافت غده، کلروفیل a، کلروفیل کل، میزان آنتوسیانین غده، قند محلول، میزان سدیم اندام هوایی و غده، میزان پتاسیم اندام هوایی و غده مربوط به این رقم بود. ارقام چریبل و اسپاکلر به دلیل شباهت ظاهری در تمامی خصوصیات اندازه¬گیری شده، تفاوت معنی داری نسبت به¬هم نشان ندادندو در کل این ارقام به تنش شوری، حساسیت بیشتری نسبت به رقم اسکارلت سین¬سیناتی از خود نشان دادند.

اثر ازت بر رقابت ذرت با علف های هرز
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1375
  وحید اردکانیان   حمید رحیمیان

به منظور بررسی اثر ذرت بر رقابت ذرت به علفهای هرز آزمایشی در سال 1373 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. این آزمایش با استفاده از طرح بلوکهای کامل در قالب آماری کرتهای خرد شده با 4 تکرار اجرا گردید. فاکتورهای اصلی شامل سه سطح ازت به مقادیر 108 و 210 و 302 کیلوگرم در هکتار (با احتساب 59/5 کیلوگرم در هکتار ازت موجود در کود فسفات آمونیوم و 58/5 کیلوگرم در هکتار ازت پایه در خاک) بود و کرتهای فرعی را تیمار شاهد بودن رقابت و سه سطح فشار علف هرز تشکیل می داد که به ترتیب فشار کم، (تداخل علفهای هرز از مرحله 6 برگی ذرت تا انتهای فصل)، فشار متوسط (تداخل علفهای هرز از مرحله 3 برگی ذرت تا انتهای فصل) و فشار زیاد (تداخل علفهای هرز همزمان با رشد ذرت تا انتهای فصل) بود. افزایش شدت تنش رقابت و تنش ازت موجب کاهش وزن خشک و عملکرد دانه ذرت شد. اختلاف وزن خشک ذرت بین تیمارهای تنش رقابت و تنش ازت با تیمار شاهد با گذشت زمان افزایش یافت که این امر را می توان ناشی از تاثیر تنش بر پیری زودرس دانست که منجر به اختلاف بیشتر تجمع ماده خشک در انتهای فصل می شود. افزایش ازت تا حد زیادی کاهش عملکرد ناشی از رقابت را جبران کرد که نشان دهنده سهم قابل توجه ازت در رقابت بود. تنش ازت و تنش رقابت اولین اثر خود را بر روی شاخص سطح برگ ذرت گذاشتند. کاهش شاخص سطح برگ در زمان کاکل دهی افزایش سقط دانه و نهایتا کاهش عملکرد ذرت را در پی داشت . نتایج نشان داد که اثر ازت بر رقابت ، کاملا وابسته به تراکم علفهای هرز در زمان کود دهی بود بدین صورت که در تیمار فشار زیاد علف هرز، افزایش میزان ازت ، موجب ازدیاد عملکرد ذرت نشد اما افزایش وزن خشک علفهای هرز را بدنبال داشت . در تیمارهای فشار متوسط و کم علف هرز، ازدیاد میزان ازت عملکرد ذرت را افزایش و وزن خشک ذرت را کاهش داد.