هدف این پژوهش ارائه مدلی پیشنهادی برای سیستم مدیریت زنجیره تأمین بر مبنای فناوری رایانش ابری و با توجه به گرایش های بازار است. در این راستا، ابتدا مفاهیم بنیادین مدیریت زنجیره تأمین را بیان نموده و ساختار مدیریت زنجیره تأمین و نقش فناوری اطلاعات را در آن بررسی کردیم. سپس در فصل سوم به بررسی مفاهیم و تعاریف رایانش ابری پرداخته و به طور مفصل در مورد معماری های مورد استفاده در آن و ویژگی ها و در نهایت نقاط قوت و ضعف آن را مورد بحث قرار دادیم. سپس در ادامه نقش منابع باز را در شکل گیری و توسعه رایانش ابری مورد بررسی قرار داده و به معرفی مختصر تعدادی از راهکارهای منبع باز در رایانش ابری پرداختیم. در فصل چهارم نیز نگاهی به وضعیت رایانش ابری در ایران و چند کشور آسیایی انداخته و مختصراً مسائلی را که قبل از به کارگیری رایانش ابری در کشور باید به آنها پرداخته شود در دو دسته فنی و حقوقی- قانونی مطرح نمودیم و موانع به کارگیری آن را بیان نمودیم. سپس نقش راهکارهای منبع باز را در به کارگیری رایانش ابری در ایران مطرح نمودیم و پیشنهادهایی را در راستای تسریع به کارگیری این فناوری ارائه نمودیم. در فصل پنجم مدل پیشنهادی خود را مطرح نموده و اجزای تشکیل دهنده آن را معرفی نمودیم. این سیستم مبتنی بر رایانش ابری بوده و از مدل های ارائه خدمات مبتنی بر فرایند تجاری برای خدمت و پلتفرم به عنوان خدمت بهره می برد. همچنین روش جدیدی را برای لایسنسینگ اجزای سیستم معرفی نمودیم که باعث افزایش انعطاف پذیری سیستم می شود. سپس مدل پیشنهادی خود را مورد بحث قرار داده و چالش های پیش روی آن را بیان کردیم. در آخر نیز زمینه های کار و تحقیقات آینده را که به منظور توسعه مدل پیشنهادی ضروری به نظر می رسیدند، مطرح نمودیم.