نام پژوهشگر: فرناز علیایی

بررسی اثر رهایش داروی تتراسایکلین از نانوالیاف الکتروریسی شده جهت ترمیم زخم
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه 1389
  فرناز علیایی   رضا حاجی حسینی

چکیده تحقیق: عوامل درمانی زخم ها عبارتند از: آنتی بیوتیک ها، فاکتورهای رشد، یتامین ها، مواد معدنی، اکسید نیتروژن، مواد ژنتیکی و مواد ویژه گیاهی که بعنوان داروهای گیاهی در برخی از کشورهای آفریقایی بکار می روند. رهایی سیستماتیک دارو می تواند بدلیل اثرات سمی عوامل دارویی باعث آسیب دیدن به عضو شود، به همین دلیل انتقال مستقیم عوامل دارویی به محل زخم مطلوب تر است. شرایط بهینه برای التیام زخم عبارتند از محیط مرطوب، چرخش موثر اکسیژن، و بار باکتری کم. پوشش های پلیمری بعنوان ناقلانی مناسب برای انتقال و رهایش مستقیم عوامل دارویی بر روی سطح زخم محسوب می شوند. پوشش های خوب و موثر باید دارای ویژگی ها و خصوصیات رهایشی مناسب جهت شرایط بهینه درمان زخم باشند و ناراحتی کمتری را برای بیمار بوجود آورند و از لحاظ هزینه، قیمت مناسب و پائین داشته باشند. برای دستیابی به این هدف دستکاری خصوصیات فیزیکی سیستم های مورد نظر ضروری است. پوشش های دارای رهایش کنترل شده وسیله بسیار مناسبی برای انتقال دارو به محل زخم با یک روش پایدار و یکنواخت در یک دوره زمانی طولانی و بدون نیاز به تعویض مکرر پوشش می باشند. پوشش های مشتق شده از پلیمرهای مصنوعی، نیمه مصنوعی و طبیعی برای درمان عفونت های موضعی در جایی که شاید لازم باشد که غلظت های موضعی بالایی از آنتی بیوتیک بکار رود و از بکار بردن دوز های بالای دارویی در کل بدن جلوگیری شود، مفید می باشد. بنابراین تماس بیمار را با یک مقدار اضافی از داروی مورد نیاز در محل زخم کاهش می دهد. بعلاوه آنها به سهولت قابل تخریب زیستی هستند و در زمانی که اثر مورد نظرشان را اعمال کردند. به آسانی از سطح زخم شسته می شوند. مزیت دیگر آن افزایش راحتی بیمار بخصوص در درمان زخم های کرونیک است که معمولا بیمار متحمل درمان های طولانی و تعویض پوشش های مکرر می شود که منجر به ناراحتی بیمار می شود. یک پوشش که یک ماده فعال را به محل زخم بصورت کنترل شده در یک دوره زمانی پیوسته انتقال دهد می تواند به حل کردن این مشکل کمک کند. در اینجا روی پوشش های درمان زخم و روش های تولید آن بحث می کنیم. هدف ما ساخت پوششی است که بتواند داروی آنتی بیوتیک رابه طور تدریجی به روی زخم آزاد کند تا به التیام زخم کمک کند. به طور مشخص، به بررسی ساخت نانوالیاف با استفاده از پلیمر زیست سازگار پذیر دکستران حاوی داروی تتراسایکلین و رهایش تدریجی داروی تتراسایکلین در محیط آبی می پردازیم.