نام پژوهشگر: فردین شالویی

مطالعه نگهداری کوتاه مدت و انجماد شیشهای جنین ماهی قرمز، carassius auratus, linnaeus 1758
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده مرتع و آبخیزداری و شیلات و محیط زیست 1392
  فردین شالویی   محمدرضا ایمانپور

هدف از این مطالعه بهینه کردن روش نگهداری کوتاه مدت و حفاظت انجمادی جنین ماهی قرمز به روش انجماد شیشه ای بود. شش آزمایش به صورت گام به گام برای جستجو شرایط بهینه در نگهداری کوتاه مدت جنین ماهی قرمز طرح ریزی شد. نخست جنین ماهی قرمز در هشت مرحله تکاملی درون آب کلرزدایی و هوادهی شده به مدت 24 ساعت در دمای 0 درجه سانتی گراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که مراحل اولیه تکاملی نسبت به سرد کردن حساسیت بالایی دارند. جنین ها در مرحله تپش قلب در دماهای 0، 4 و 8 درجه سانتی گراد به مدت 84 ساعت در آب نگهداری شدند. نتایج نشان داد که می توان جنین در این مرحله را تا 18، 24 و 48 ساعت بدون کاهش درصد تفریخ در دماهای 0، 4 و 8 درجه سانتی گراد نگهداری کرد. درصد تفریخ جنین های نگهداری شده در مایع سلومیک مصنوعی ماهی قرمز و محلول دتلاف نسبت به آب و دیگر محلول ها بالاتر بود (01/0>p). اگرچه درصد تفریخ در مایع سلومیک مصنوعی از محلول دتلاف بالاتر بود ولی اختلاف آن ها معنی دار نبود (05/0<p). همچنین اضافه کردن آنتی بیوتیک، آلبومین سرم گاوی و بافر هپس باعث افزایش بقاء جنین ها در نگهداری کوتاه مدت شد ولی غلظت های مطالعه شده آنتی اکسیدان و بافر تریس تأثیر معنی داری روی درصد تفریخ جنین ها نداشت. نتایج این سری از آزمایش ها نشان داد که می توان جنین ماهی قرمز را به مدت 60 ساعت در مایع سلومیک مصنوعی همراه با 25 میلی مول در لیتر بافر هپس، 1 گرم در لیتر آلبومین سرم گاوی، 100 واحد بین المللی پنی سیلین همراه با 10 گرم در لیتر استروپتومایسین بدون کاهش معنی دار در درصد تفریخ و لارو سالم نسبت به گروه شاهد نگهداری نمود (05/0<p). برای پیدا کردن بهترین غلظت ضد یخ ها برای انجماد جنین ماهی قرمز، جنین ها در مرحله تپش قلب در معرض پنج ضد یخ نفوذ کننده (دی متیل سولفوکساید، متانول، پروپیلن گلیکول، گلیسرول و اتیلن گلیکول) و دو ضد یخ نفوذ ناپذیر (پلی وینیل پیرولیدون و ساکاروز) در غلظت های 5، 10، 15 و20 % به مدت 5، 15 و30 دقیقه قرار گرفتند. بر اساس نتایج این آزمایش پروپیلن گلیکول کمترین و گلیسرول و اتیلن گلیکول بیشترین سمیت را داشتند (01/0>p). همچنین در غلظت و زمان های مطالعه شده ساکاروز سمیتی برای جنین ها نداشت (05/0<p) ولی غلظت 20 % پلی وینیل پیرولیدون به مدت 30 دقیقه برای آن ها کشنده بود. در مرحله آخر سمیت و کارایی چهار محلول انجماد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که محلول انجماد پروپیلن گلیکول در ترکیب با متانول سمیت کمتر و کارایی بالاتر نسبت به بقیه محلول های انجماد دارد (01/0>p). بعد از انجماد گشایی جنین ها در دو دمای 25 و 40 درجه سانتی گراد خصوصیات ریخت شناسی جنین ها با استفاده از میکروسکوپ نوری بررسی شد. بالاترین نسبت جنین ها با ظاهر سالم (65/35 %) در انجماد گشایی در دمای 40 درجه سانتی گراد مشاهده شد (05/0>p) ولی هیچ کدام از این جنین ها تفریخ نشدند.