فرآیند رسوب گذاری و خوردگی از مشکلاتی است که کماکان تاسیسات آبی با آن روبه رو هستند. در اثر خوردگی خسارات مالی و بهداشتی زیادی به سیستم و مصرف کنندگان وارد می گردد، رسوب گذاری نیز باعث گرفتگی و ایجاد افت فشار در شبکه می شود. هدف از این تحقیق تعیین رسوب گذار یاخورنده بودن منابع آب شرب شهر شاهرود است. این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی بوده و طی4 فصل در سال92 انجام گردید.تعداد 276 نمونه برای تعیینph،کل جامدات محلول ،دما ،قلیائیت ،سختی کلسیم و کلر باقی مانده گرفته شده و با استفاده از شاخص های لانژلیه ، رایزنر ،تهاجمی و پورکوریوس خوردگی و رسوب گذاری آب شهر مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان داد که وضعیت آب شاهرود براساس اندیس لانژلیه برابر 1/077- با انحراف معیار 0/28، براساس اندیس رایزنر برابر 9/72 با انحراف معیار 0/47، بر اساس اندیس خوردگی یاتهاجمی برابر11/86با انحراف معیار0/28و براساس اندیس پورکوریوس برابر 9/54 با انحراف معیار56/ 0است. مقایسه 4 شاخص فوق و نتایج بدست آمده از جداول بیانگر خورنده بودن آب شهر شاهرود است. بنایراین باید به شکل مداوم منابع تامین کننده آب شهر مورد بررسی قرار گرفته و سعی شود با تعدیلph میزان خوردگی را کاهش داد.

در این پژوهش، خواص مکانیکی، رئولوژیکی و گرمایی آلیاژ های پلی پروپیلن – نشاسته ترموپلاستیک بررسی شده است. نشاسته ترموپلاستیک از اختلاط نشاسته خالص با مخلوط نرم کننده های گلیسیرول و سوربیتول با نسبت وزنی 30 به 100 و با استفاده از مخلوط کن داخلی در شرایط مذاب تهیه شده است. آلیاژهای حاوی مقادیر مختلف 10-40% وزنی نشاسته ترموپلاستیک و 10% وزنی pp-g-ma به عنوان سازگارکننده، با استفاده از اکسترودر دو مارپیچه تهیه شدند. اندازه گیری خواص مکانیکی، گرمایی و جذب آب همه نمونه ها با استفاده از روش های استاندارد انجام گرفت. نتایج اندازه گیری شاخص جریان مذاب (mfi) آلیاژها نشان داد که با افزایش مقدار نشاسته، mfi نمونه ها کاهش می یابد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) آلیاژ ها نیز بهبود پراکندگی ذرات نشاسته در ماتریس پلی اتیلن و افزایش چسبندگی بین فازها با افزودن 10 و 20% نشاسته و در حضور pp-g-ma را تأیید کرد. خواص مکانیکی از قبیل استحکام کششی نهایی، ازدیاد طول در نقطه شکست و استحکام ضربه ای آلیاژ ها با افزایش مقدار نشاسته کاهش پیدا کرد اما مدول یانگ روند افزایشی داشت. علاوه بر این، نتایج خواص گرمایی نیز نشان داد که افزودن نشاسته به پلی پروپیلن اثر چشمگیری بر خواص گرمایی نمونه های مربوطه نداشته است. همچنین جذب آب آلیاژ ها با افزایش مقدار نشاسته و با گذشت زمان افزایش پیدا کرد.

این پژوهش شامل 6 مرحله اصلی بود، در مرحله اول سعی شد زمان بهینه حذف تعیین شود، زمان تماس های مورد بررسی شامل زمان های (5، 15، 30، 60 و 90 دقیقه) بودند مقدار جاذب مورد استفاده در این مرحله 0/7گرم جاذب نانوذرات بود و فرآیند بدون استفاده از همزن انجام گرفت، بر اساس نتایج بدست آمده از این مرحله با افزایش زمان تماس در تمامی نمونه ها درصد حذف افزایش می یافت و بهترین زمان تماس برای بدست آمدن حداکثر بازه حذف زمان تماس 90 دقیقه بود، بیشترین درصد حذف در این مرحله 22 درصد بود. در گام بعد تاثیر تغییر غلظت فلز سنگین محلول و همچنین تاثیر تغییر مقدار جاذب مورد استفاده برای حذف بطور همزمان بررسی شد، در این مرحله غلظت های فلز سنگین شامل غلظت های (10، 20، 30 و 40 میلی گرم در لیتر) بودند همچنین مقدار جاذب نانوی مورد استفاده در مقادیر (0/1، 0/3، 0/5، 0/7 و 1 گرم در در لیتر) بود، نتایج این مرحله نشان دادند که افزایش مقدار جاذب موجب افزایش حذف فلز می شود، همچنین با افزایش غلظت فلز سنگین درصد حذف فلز کاهش یافت در این مرحله بیشترین حذف در غلظت ppm 10 و مقدار 1 گرم جاذب نانو در لیتر بود که معادل 33 درصد بود. در مرحله بعد از جاذب جلبکی به تنهایی استفاده شد، در این مرحله چهار مقدار متفاوت از جاذب زیستی یعنی مقادیر (1، 2، 3 و 4 گرم) در لیتر مورد استفاده قرار گرفت، بیشترین درصد حذف در این مرحله 72 درصد بود، در ادامه مقدار 1 گرم در لیتر از نانوذرات با مقدار 4 گرم در لیتر از جاذب زیستی مخلوط گردید غلظت محلول هم ppm 10 و زمان 90 دقیقه بودند، درصد حذف این مرحله 59 درصد بود. در مرحله بعد از انواع پیش پالایش استفاده شد برای این کار جاذب درون محلول های اسیدی، بازی و الکلی بمدت یک روز قرار گرفت سپس جاذب از حلال جدا و خشک شد و مقدار 4 گرم در لیتر از آن برای حذف استفاده شد، بر اساس نتایج استفاده از پیش پالایش باعث کاهش توان حذف جاذب شد، در آخرین مرحله سه دور همزن متفاوت 120، 240، و 360 دور در دقیقه مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان دادند که توان جاذب برای حذف فلز سنگین با افزایش دور همزن کاهش می یابد.

این مطالعه باهدف ارائه یک تحقیق تجربی برروی هدایت حرارتی نانوسیال مغناطیسی در حضور یک جریان مغناطیسی ثابت و متناوب در جهت محوری انجام گرفت که درآن نانو سیال مغناطیسی از نانو کربن در آزمایشگاه با استفاده از روش دومرحله ای با غلظت های 2/0 درصد و 1/0 درصد تهیه گردید. نانو کربن مورداستفاده به طورموفقیت آمیزی با نانو ذرات fe2o3 آرایش یافت که محلول حاصل پایداری لازم و انتقال حرارت موردنیاز را داراست و با گذشت زمان نیز از پایداری آن چندان کاسته نخواهد شد. با بررسی خواص انتقال حرارت هدایتی و جابجایی نسبت به رینولدزهای مختلف در جریان مغناطیسی ثابت و متناوب نشان داده شد که افزایش دما و درصد حجمی نانوذره سبب افزایش ضریب انتقال حرارت هدایتی نانو سیال می شود. از مقایسه دو نانو سیال حاصل با غلظت های2/0%و 1/0% نتیجه شد که در انتقال حرارت هدایتی به طور میانگین بسته با افزایش غلظت از 1/0 به 2/0ضریب انتقال حرارت حدود6% افزایش می یابد و همچنین در انتقال حرارت جابجایی میزان 6% میانگین اختلاف بین دو غلظت در جریان های مغناطیسی متناوب و رینولدزهای مختلف مشاهده شد،این میزان اختلاف نیز بسته به نوع جریان مغناطیسی ثابت یا متناوب و طول جریان به9/0%نیز خواهد رسید. همچنین از مقایسه بین جریان مغناطیسی ثابت و متناوب در غلظت و رینولدز ثابت نتیجه شد که بسته به طول جریان، جریان مغناطیسی متناوب به طور میانگین دارای افزایش بین 6%تا 9% ضریب بالاتری است و نیز جریان مغناطیسی ثابت حتی در رینولدزهای بالا و غلظت بالا نیز بر ضریب انتقال حرارت جابجایی تأثیرقابل توجهی ندارد. همچنین در جریان مغناطیسی متناوب،رینولدزهای پایین ودر بعد کوتاه تأثیرقابل ملاحظه ای بر ضریب انتقال حرارت جابجایی ندارند و همچنین رینولدزهای بالاحتی در بعد کوتاه محوری نیز دارای انتقال حرارت جابجایی بالاتری نسبت به رینولدزهای پایین تر دارند. با بررسی اثر افزایش نانو سیال در رینولدزهای متفاوت نتیجه گرفتیم که افزایش درصد حجمی نانو سیال در رینولدز پایین تر میزان ضریب جابجایی را افزایش می دهدو همچنین با کاهش درصد حجمی و افزایش رینولدز می توان مقدار کاهش ضریب انتقال حرارت را جبران نمود.

هدف اصلی از این پژوهش، جداسازی فلز نیکل با روش جذب سطحی (غوطه وری ذرات جاذب) با استفاده از نانوذرات اکسید آهن و ترکیبی از جاذب زیستی یعنی جلبک سبز رشته ای کلادوفورا می باشد. در مراحل مختلف این پژوهش با استفاده از نتایج بدست آمده در آزمایشاها اثر پارامترهای موثر بر فرآیند جذب مانند زمان تماس بین جاذب و فلز سنگین (5، 15، 30، 60 و 90 دقیقه)، مقدار دوز جاذب نانوی استفاده شده در هر مرحله برای حذف فلز سنگین از آب (0/1، 0/3، 0/5، 0/7 و 1 گرم در لیتر) و غلظت اولیه نیکل محلول در آب (10، 20، 30 و 40 میلی گرم در لیتر)، تاثیر استفاده از مقادیر مختلف جاذب زیستی (1، 2، 3 و 4 گرم در لیتر)، تاثیر استفاده از ترکیب نانوذرات اکسید آهن و جاذب زیستی با هم، تاثیر استفاده از انواع پیش پالایش جاذب زیستی (پیش پالایش الکلی، اسیدی و بازی) و سرعت همزن (120، 240 و 360 دور در دقیقه)، بررسی شدند و با استفاده از نتایج بدست آمده شرایط عملیاتی بهینه تعیین شد. نتایج مرحله اول آزمایش ها یعنی مرحله بهینه کردن زمان تماس نشان دهنده بهتر بودن زمان 90 دقیقه در مقایسه با دیگر زمان های مورد بررسی بود، و در مرحله دوم تاثیر تغییر مقدار جاذب نانوذرات اکسید آهن بر توان جاذب برای حذف نیکل از آب مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که افزایش مقدار جاذب، موجب افزایش درصد حذف خواهد شد، همچنین با افزایش غلظت اولیه نیکل محلول در آب نتایج نشان دهنده کاهش میزان درصذ حذف نیکل از 91/5 درصد به 70 درصد کاهش بودند، در مرحله استفاده از مقادیر گوناگون جاذب زیستی نتایج نشان دهنده افزایش توان جاذب با افزایش مقدار جاذب بودند بطوری که توان جاذب در این مرحله از 62 درصد حذف به 94 درصد رسید، در گام بعدی از آزمایش ها که تاثیر انواع پیش پالایش جاذب زیستی(جلبک) با استفاده از سه روش پیش پالایش اسیدی، پیش پالایش بازی و پیش پالایش الکلی مورد بررسی قرار گرفت، نتایج این مرحله نشان دهنده ارجهیت پیش¬پالایش الکلی در مقایسه با دیگر روش های مورد بررسی بود البته در این مرحله نتایج مقدار حذف تمامی نمونه ها از مقدار حذف جاذب بدون پیش پالایش کمتر بود، و در آخرین مرحله یعنی بهینه کردن دور همزن، نتایج نشان دادند که با افزایش دور همزن مقدار توان جاذب برای حذف کاهش می یابد. در این پژوهش حداکثر ظرفیت جذب نیکل با جلبک در مقایسه با این مقدار در جذب با نانوذرات آهن بیشتر بوده، بطوری که این مقدار برای جلبک برابر 94 درصد و برای نانوذره آهن برابر 91/5 درصد بود. در پایان، نتایج آزمایشات برای فرآیند جذب سطحی با استفاده نرم افزار اکسل حل شده است، همچنین شایان ذکر است که کلیه آزمایشات در شرایط محیطی دمایی 25 الی 30 درجه سانتیگراد صورت گرفت و برای اندازه¬گیری غلظت فلز نیکل موجود در محلول از دستگاه icp ساخت کشور استرالیا انجام گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.