یکی از بهترین روش های عملی و به صرفه اقتصادی جهت تعیین سلامت اکولوژیکی آب ها و تعیین اثرات دخالت انسانی در کاهش کیفیت آب ها، ارزیابی و پایش بیولوژیکی آنها با استفاده از بی مهرگان بزرگ کفزی است که از بهترین شاخص ها برای این منظور می باشند. نمونه برداری از درشت بی مهره گان کف زی با استفاده از دستگاه سوربر ( با مساحت 1/0 متر مربع با چشمه تور 360 میکرون) در فواصل 45 روز از مرداد 1389تا ردیبهشت 1390 در 5 ایستگاه مطالعاتی با 3 تکرار و در مسیر 50 کیلومتری رودخانه تجن (روستای محمد آباد دودانگه تا شهر ساری) انجام شد. نمونه های جمع آوری شده توسط فرمالین 4% تثبیت و به آزمایشگاه منتقل شده و تعداد 8163 نمونه از موجودات کفزی جداسازی، شناسایی و شمارش گردیدند. که شامل 26 جنس از 28 خانواده و 12 راسته بودند. لارو حشرات آبزی دارای بیشترین تنوع و فراوانی بودند. از مهمترین این کفزیان بترتیب فراوانیdiptera, ephemeroptera, trichoptera, plecoptera, oligochaeta, مشاهده شدند. نتایج پارامترهای کیفی آب نشان داد غیر از دما و ph، در سایر فاکتورها آبی ایستگاه های بالا دست با پایین دست اختلاف معنی داری مشاهده شدند (05/0 ? p). نتایج حاصل از گروه های تغذیه ای نشان داد که درشت بی مهره گان کفزی در منطقه مورد مطالعه 6 گروه تغذیه ایcg, cf ,prd ,cg/scr ,prd/cg ,scr را تشکیل دادند. در این بررسی گروه های تغذیه ایcg ,cf ,cg/scr از بیشترین فراوانی نسبی برخوردار بودند. در ایستگاه های با آلودگی کم، گروه cf و با آلودگی زیاد گروه cg دارای بیشترین فراوانی نسبی بودند. در بررسی حاضر سنجه های ساختار جمعیتی شامل فراوانی کل، غنایept، درصد ept، نسبت ept به chir محاسبه شدند. مقادیر تنوع گونه ای، غنای گونه ای و یکنواختی با استفاده از شاخص های شانن – وینر، مارگالف و جاکارد محاسبه شد. در ضمن شاخص زیستی hfbi برای ایستگاه های 1 (29/4) کمترین و برای ایستگاه 5 (57/5) بیشترین و شاخص زیستی bmwp/aspt برای ایستگاه 1 (51/4) بیشترین و برای ایستگاه 5 (25/3) کمترین مقدار در بین ایستگاه های مطالعاتی محاسبه شدند. نتایج حاصل ارزیابی کیف آب با استفاده از شاخص های زیستی در ایستگاه های 1و 4 خوب و ایستگاه های 2و 3و 5 متوسط جداسازی شدند.

چکیده ساختار جمعیت، وضعیت فعلی بهره¬برداری، مراحل توسعه گناد و چرخه¬ی تولید¬مثل سالیانه¬ی سیاه¬کولی از اردیبهشت 91 تا خرداد 92 بر روی 811 عدد (343 عدد ماده، 369 عدد نر و 99 عدد تعیین جنسیت نشده) از ماهیان صید شده در سواحل گیلان از سه منطقه تالش، انزلی و کیاشهر، مورد مطالعه قرار گرفت. دامنه طول چنگالی در جنس ماده از 8 تا 4/21 و در جنس نر از 8 تا 3/20 بود. گروه سنی + 3 بالاترین فراوانی را در هردو جنس داشت. بالاترین گروه سنی برای ماده¬ها + 7، و برای جنس نر + 5 بود. پارامترهای رشد براساس معادله رشد ون¬برتالانفی در جنس ماده برابر yr -129/0 k= ، cm 53/24 l∞=، yr -1 53/0- t0= و در جنس نر yr -1 32/0 k= ، cm 34/23 l∞=، yr -1 29/0- t0= توصیف شد. الگوی رشد برای هردو جنس آلومتریک مثبت را نشان داد. نسبت جنسی مشاهده شده نر به ماده متعادل به¬دست¬آمد (92/0: 1). بالاترین مقدار gsi برای هر دو جنس در سال اول بررسی در خرداد ماه و سال دوم بررسی در اردیبهشت ماه بود. بررسی¬های بافت¬شناسی و روند توسعه قطر تخمک نشان داد که تخم¬ریزی سیاه¬کولی به¬صورت یکباره بوده، و اووسیت¬ها به صورت گروهی همزمان توسعه می¬یابند. میانگین هماوری برابر 1702± 16109 (میانگین ± خطای معیار) عدد تخمک بود که رابطه¬ی قوی و مثبت با طول چنگالی داشت. طول چنگالی ماده¬ها زمانی که 50 درصد آن¬ها در مرحله¬ی بلوغ بودند برابر cm 12برآورد گردید. نرخ مرگ¬ومیر کل، طبیعی و صیادی به ترتیب برابر 27/1، 4/0 و 8/0 در سال به¬دست آمد. ضریب بهره¬برداری 63/0 در سال تخمین زده شد. نتایج این مطالعه نشان می¬دهد که سرعت رشد نرها بیشتر از ماده هاست، همچنین زمان اوج تخم-ریزی در سیاه¬کولی متغیر است. با توجه به ضریب بهره¬برداری مشخص می¬شود که جمعیت سیاه¬کولی تحت تاثیر بهره¬برداری شدید قرار دارد.

اثر غلظت های مختلف سم دیازینون به منظور تعیین96h lc50 بر روی بچه ماهی استرلیاد (acipenser ruthenus) در مرکز تکثیر و پرورش ماهی شهید دکتر بهشتی رشت در سال 1392 مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 180 قطعه بچه ماهی استرلیاد با وزن 28/1±48/6 در شش تیمار و سه تکرار (پنج گروه آزمایشی و یک گروه شاهد) در مخازن فایبرگلاس به ابعاد cm (15×50×75) استفاده گردید. آزمایش بصورت ساکن و به روشorganization of economic cooperation and development)) o.e.c.d به مدت 96 ساعت انجام گرفت. فاکتور های فیزیکوشیمیایی آب از قبیل دما، اکسیژن،ph و سختی کل در طول دوره بررسی و اندازه گیری شد. در ابتدا پس از آزمایش مقدماتی (پایلوت)، غلظت موثر سم در محدوده 5 -3 میلی گرم در لیتر تعیین شد. بچه ماهیان در غلظت های 3، 41/3، 87/3، 4/4 و 5 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند. نتایج حاصل از lc10، lc50 و lc96 به روش آماری probit analysis به ترتیب 48/2، 58/3 و 17/5 میلی گرم در لیتر تعیین گردید. با توجه به نتایج lc50 و جدول مربوط به طبقه بندی سمیت، درگروه ماده "سمی" قرار گرفت. در بررسی هماتولوژی شاخص های گلبول های سفید، گلبول های قرمز و هماتوکریت در دو گروه آزمایش و شاهد تفاوت معنی داری نشان دادند. مقادیر هموگلوبین، mcv، mchc و mch در تیمار های آزمایشی و شاهد دارای اختلاف معنی داری نبود. نتایج حاصل از شمارش تفریقی لکوسیت، نوتروفیل و لنفوسیت با افزایش غلظت سم دیازینون و با گذشت زمان24، 48، 72 و 96 ساعت در تیمار آزمایش نسبت به شاهد به طور معنی داری افزایش یافت.

چکیده ندارد.