هدف این پایان نامه ارزیابی عملکرد پوشش ریسک اتخاذ شده بر حسب نسبت بهینه پوشش ریسک برآورد شده با مدل های رگرسیون خطی معمولی، خود بازگشت برداری، تصحیح خطای برداری و مدل های گارچ با مطالعه موردی بازار سکه ی طلای ایران است. در این راستا برای براورد نسبت بهینه پوشش از سری بازدهی روزانه قیمت سکه در دو بازار نقدی و آتی استفاده می شود، و کارایی پوشش ریسک اتخاذ شده بر حسب نسبت بهینه پوشش براورد شده با این مدل ها در دو حالت تحلیل درون نمونه ای و برون نمونه ای مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج حاصل حاکی از آن است که در هر دو حالت همه ی مدل ها قادرند ریسک را به میزان قابل توجهی کاهش دهند اگر چه در حالت درون نمونه ای و برون نمونه ای به ترتیب مدل های رگرسیون خطی و گارچ واریانس بازدهی سبد را نسبت به مدل های دیگر بیشتر کاهش می دهند اما این تفاوت چندان زیاد نیست و در واقع می توان گفت در مطالعه موردی ما چون به نظر نمی رسد پوشش های اتخاذ شده بر حسب نسبت پوشش ریسک برآورد شده با مدل های گارچ بتوانند واریانس بازدهی سبد را به میزان معنا داری نسبت به رویکرد ایستا کاهش دهند نتیجه می گیریم به جای در نظر گرفتن محاسبات اضافی و پرداخت هزینه تنظیم مجدد موقعیت پوشش در مدل های پویا می توان قبول کرد مدل رگرسیون خطی دارای صلاحیت کافی در براورد نسبت بهینه پوشش ریسک است. بنابراین باید گفت اگرچه مدل های پویا قادرند ویژگی های بیشتری از مجموعه داده ها را در نظر بگیرند اما هیچ شاهدی وجود ندارد که نشان دهد آن ها قادرند عملکرد پوشش را به میزان معناداری بهبود دهند.