چکیده در بخش اول این تحقیق، رفتار الکتروشیمیایی الکترود خمیر کربن اصلاح شده با 2-2-] 1-9- نونان دی ایل بیس (نیتریلو اتیل دی ان )[ - بیس هیدروکینون و نانوذرات tio2 و کارایی این الکترود در اکسایش الکتروکاتالیستی اپی نفرین مورد بررسی قرارگرفته است . مطالعات ولتامتری چرخه ای نشان می دهد اضافه ولتاژ مربوط به اکسایش اپی نفرین به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و پتانسیل آن mv 250 کمتر می شود. پارامتر هایی چون ضریب انتقال الکترون (?) بین بستر الکترود و لایه ی اصلاحگر موجود در سطح آن و ثابت انتقال بار ظاهری (ks ) و مقدار ثابت سرعت واکنش کاتالیستی (h?k ) با استفاده از ولتامتری چرخه ای به دست آمد. ضریب نفوذ (d) بین گونه و سطح الکترود با استفاده از روش کرنوآمپرومتری محاسبه شده است. با استفاده از روش ولتامتری پالس تفاضلی دو ناحیه خطی در محدوده ها-یµm 0/30-00/1و ?m 2000 - 0/30 و حد تشخیص برابر با µm 4/0 برای اپی نفرین به دست آمده است . در قسمت دوم این کار تحقیقاتی رفتار الکتروشیمیایی الکترود خمیر کربن اصلاح شده در اکسایش الکترو کاتالیستی لوودوپا مورد بررسی قرار گرفته است. مطالعات ولتامتری چرخه ای نشان می دهد اضافه ولتاژ مربوط به اکسایش لوودوپا به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و پتانسیل اکسایش آن حدود mv420 کمتر می شود. پارامترهایی چون، ضریب انتقال الکترون (?) و ثابت انتقال بار ظاهری (ks) بین بستر الکترود و لایه ی اصلاحگر موجود در سطح آن را با استفاده از ولتامتری چرخه ای به دست آمده است. ثابت سرعت واکنش کاتالیستی (h?k ) و ضریب نفوذ(d)، بین گونه و سطح الکترود با استفاده از روش کرونوآمپرومتری محاسبه شده است. با استفاده از روش ولتامتری پالس تفاضلی، دو ناحیه خطی در محدوده های µm0/50- 00/5 و µm0/900- 0/50 و حد تشخیص برابر ?m6/0 برای لوودوپا به دست آمد. در قسمت سوم این تحقیق سینتیک واکنش تبادل لیگاند باز شیفت چهار دندانه h2saln آزاد در محلول باsalpn در کمپلکس ni(salpn) در حلال dmf و قدرت یونی kno3 m 05/0با استفاده از روش آمپرومتری مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت با استفاده از نرم افزار solver و پردازش کردن داده ها با معادله شبه درجه اول، ثابت سرعت ظاهری (k) برای جابجایی لیگاند چهار دندانه h2salen با salpn موجود در کمپلکس محاسبه گردید.

در این کار تحقیقاتی از روش ولتامتری و با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با اصلاحگر 2-((7-(2,5- دی هیدرو بنزیلیدین آمینو)هپتیل ایمینو)متیل) بنزن-4,1-دی ال (dhb) و نانولوله های کربنی (cnt) برای اکسیداسیون الکتروکاتالیتیکی گونه اپی نفرین و ایزوپرونالین به کار گرفته شد. در قسمت اول این پروژه رفتار الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای ضریب انتقال بار (?) و ثابت سرعت انتقال بار ظاهری (ks) با استفاده از تکنیک ولتامتری چرخه ای محاسبه شد. پتانسیل پیک آندی اصلاحگر dhb وابسته به ph است و شامل یک محدوده خطی با شیب mv/ph 047/0 می باشد. در مرحله بعد کارایی این الکترود در اکسایش الکتروکاتالیستی اپی نفرین مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعات نشان می دهد که در حضور اصلاحگر مورد نظر اضافه ولتاژ مربوط به اکسایش اپی نفرین به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و پتانسیل اکسایش آن حدود mv0/150کمتر می شود. با استفاده از ولتامتری چرخه ای پارامترهای ضریب انتقال (?) و ثابت سرعت واکنش کاتالیستی (k?h) برآورد شده است. ضریب نفوذ بین گونه و سطح الکترود با روش کرنوآمپرومتری محاسبه گردید. حد تشخیص µm 86/2 و دو محدوده خطی غلظتی µm 0/400 - 0/10 و محدوده µm 0/6000 - 0/400 برای اپی نفرین با روش ولتامتری پالس تفاضلی به دست آمد. الکترود اصلاح شده مذکور برای آنالیز کمی اپی نفرین در نمونه ی آمپول اپی نفرین مورد استفاده قرار گرفت. همچنین از این الکترود برای اندازه گیری همزمان گونه های اپی نفرین، استامینوفن و فولیک اسید استفاده شد. در قسمت دوم این تحقیق رفتار الکتروشیمیایی الکترود اصلاح شده در اکسایش الکتروکاتالیستی ایزوپرونالین مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات ولتامتری چرخه ای نشان می دهد اضافه ولتاژ اکسایش ایزوپرونالین با استفاده از این الکترود کاهش می یابد و پتانسیل اکسایش آن حدود mv0/80 به سمت پتانسیل های کمتر جا به جا می شود. پارامترهای سینتیکی ? و k?h درواکنش اکسایش ایزوپرونالین با روش ولتامتری چرخه ای محاسبه گردید. با استفاده از روش کرنوآمپرومتری ضریب نفوذ (d) ایزوپرونالین برآورد شد. از روش ولتامتری پالس تفاضلی برای اندازه گیری کمی و تعیین حد تشخیص ایزوپرونالین استفاده شد. دو محدوده خطی غلظتی µm 0/100 - 0/10 و محدوده µm 0/6000 - 0/100 و حد تشخیص µm24/1 برای ایزوپرونالین به دست آمد. از الکترود اصلاح شده مذکور برای آنالیز کمی ایزوپرونالین در نمونه ی سرم خون مورد استفاده قرار گرفت. الکترود مذکور همچنین برای اندازه گیری همزمان گونه های ایزوپرونالین، اوریک اسید و فولیک اسید استفاده شد.