در این پژوهش به بهینه‏سازی سیستم تعلیق خودرو از نوع بازوی نیمه-کشیده‏شونده برای محور عقب خودرو به منظور بهبود ویژگی‏های خوش‏فرمانی و پایداری در خودرو ‏پرداخته شده است. برای این منظور، سینماتیک سیستم تعلیق مذکور با پنج پارامتر مستقل با تغییر زاویه‏ی غلتش بدنه‏ی خودرو استخراج شده‏اند و به منظور بهبود معیارهای خوش‏فرمانی و پایداری، دو دسته تابع شایستگی مستقل از خودرو و وابسته به خودرو تعریف می‏گردد. در توابع شایستگی مستقل از خودرو، پارامترهای سیستم تعلیق با اهدافی مرتبط با رفتار سیستم تعلیق نظیر زوایای تورب، سرجمعی و فاصله‏ی عرضی چرخ‏ها بهینه شده و در توابع شایستگی وابسته به خودرو، معیارهای خوش‏فرمانی و پایداری در خودرو مستقیماً به عنوان توابع هدف در نظر گرفته می‏شود؛ بنابراین اثر مشخصات خودرو نیز در بهینه‏سازی پارامترهای سیستم تعلیق در نظر گرفته می‏شود. در نهایت مکانیزم‏های بهینه‏شده‏ برروی مدل خودرو در نرم‏افزار آدامز/کار اعمال شده و صحت نتایج به دست آمده بررسی می‏گردد. به منظور بهینه‏سازی توابع شایستگی در نظر گرفته شده، از الگوریتم زنبورعسل یک و چند هدفی استفاده شده است. نتایج نشان دهنده‏ی این است که استفاده از توابع شایستگی وابسته به خودرو در بهینه‏سازی منجر به دستیابی نتایج بهینه‏تر می‏شود. مزیت پژوهش پیش‏رو نسبت به پژوهش‏های پیشین، تحلیل سینماتیکی مکانیزم سیستم تعلیق با دقت بالا، در مقایسه با تحلیل‏های خطی و ساده‏تری که پیش از این صورت گرفته است و نیز بهینه‏سازی وابسته خودرو می‏باشد.