پراکنش نامناسب مکانی جایگاه های سوخت گاز طبیعی در شهرها از جمله مسائل و مشکلاتی است که ذهن بسیاری از محققین مسائل شهری را به خود مشغول نموده است. موقعیت مکانی نیز از مهم ترین عوامل موثر در موقعیت یک جایگاه سوخت محسوب می شود و منجر به کسب درآمد بیشتر برای آن ها و ارائه ی خدمات مناسب تر برای استفاده کنندگان با حداقل هزینه های ممکن می شود. بنابراین در این پژوهش به بررسی تمامی ایستگاه های گاز طبیعی از لحاظ وضعیت مکانیابی بر اساس چهار شاخص مطلوبیت، سازگاری ظرفیت و دسترسی در مدل ahp با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) پرداخته شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-تحلیلی است، و شیوه گرداوری اطلاعات به دو روش اسنادی و میدانی می باشد. نتیجه ی وضعیت جایگاه ها از نظر شاخص مطلوبیت نشان می دهد که بیش از 72 درصد جایگاه-های گاز طبیعی در شرایط نامناسب و 27 درصد جایگاه ها در شرایط مناسب مکانیابی شدند. شاخص سازگاری نشان می دهد که 60 درصد جایگاه ها در شرایط نامناسب و 39 درصد جایگاه ها در شرایط مناسب مکانیابی شدند. وضعیت جایگاه ها از نظر شاخص ظرفیت بیانگر نامناسب بودن 75 درصد جایگاه ها و مناسب بودن 25 درصد جایگاه ها است. از منظر شاخص دسترسی نیز بیش از 62درصد جایگاه ها در شرایط نامناسب و 37درصد جایگاه ها در شرایط مناسب مکانیابی شدند . نتیجه کلی شاخص ها به این صورت است که 66/41 درصد جایگاه ها در شرایط مناسب و 34/58 درصد جایگاه ها در شرایط نامناسب مکانیابی شدند. بدین ترتیب مکانیابی جایگاه های گاز طبیعی در شهر مشهد شرایط مناسب و ایده آلی ندارد.