پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل اجتماعی موثر بر شکاف بین نسلی والدین و فرزندان 20 تا 24 ساله در شهر خلخال انجام شده است. در این پژوهش آنچه مورد توجه است، ضرورت اهمیت دادن به پدیده شکاف نسلی میان جوانان و والدین است. چارچوب نظری و مدل تحلیلی با استفاده از نظریه نظریه پردازانی همچون گئورگ زیمل، پیتر برگر و تامس لاکمن، رونالد اینگلهارت، اریک اریکسون، جکلین گودنو و ورنل بنگستون ارائه شد. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد و با تکنیک پرسشنامه که دارای اعتبار صوری و اعتبار سازه ای و اعتماد (آلفای کرونباخ بالای 70 درصد) به گردآوری اطلاعات اقدام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی 5746 نفر از جوانان 20 تا 24 ساله شهر خلخال به همراه والدینشان بودند که از بین آن ها با استفاده از فرمول کوکران تعداد 360 نفر به روش خوشه ای چندمرحله ای و سهمیه ای به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از دو شیوه آمار توصیفی و استنباطی و با بهره گیری از نرم افزار spss، پس از تهیه جدول ماتریس، اطلاعات در قالب جداول یک بعدی و دوبعدی تنظیم شد. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که شکاف بین نسلی (متغیر وابسته) با متغیرهای بحران هویت، حشو ارزشی والدین، تشتت ارزشی، فردگرایی، استفاده از رسانه های جمعی، گرایش به اعتقادات دینی و اعتماد اجتماعی رابطه معنی داری دارد. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیره نشان داد متغیرهای مستقل وارد شده در معادله جمعاً 79 درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین نمودند.