گسترش و توسعه پلیمرهای ضد باکتری در دنیای امروز به عنوان یکی از مهمترین راهکارهای مقابله با میکروارگانیسم های بیماری زا موردتوجه قرار گرفته است. امروزه استفاده از پلیمرهای ضد باکتری در کاهش آلودگی تجهیزات پزشکی و عفونت های ناشی از آن ها بیش از پیش مشخص شده است. از جمله کاربرد های مهم پلیمرهای ضدباکتری در تهیه زخم پوش ها است. با وجود پژوهش هایی که در این زمینه صورت گرفته است هم چنان نیاز به زخم پوش هایی با خاصیت ضد باکتری که جهت درمان زخم های حاد و مزمن به کار گرفته می شوند، وجود دارد. محور اصلی این پروژه تهیه زخم پوش های پلی یورتانی با دامنه خواص گوناگون و فعالیت ضد باکتری است. در کار حاضر سنتز پیش پلیمرهای پلی یورتانی با گروه های انتهایی اپوکسی به واسطه مزایای متعددی که دارند، به عنوان روشی جدید جهت تهیه زخم پوش های پلی یورتانی مورد توجه قرار گرفته است. همچنین در این پروژه از ترکیبات آمونیوم چهارتایی که فعالیت ضد باکتری نسبت به طیف وسیعی از میکروارگانیسم ها را از خود نشان می دهند، استفاده شده است. با استفاده از عامل پخت دی آمینی، پیش پلیمر های پلی یورتانی بر پایه پلی ال های آب دوست و آب گریز سنتز شده و در حضور مقادیر متفاوت از ترکیب آمونیوم چهارتایی با عاملیت اپوکسی پخت شدند و فیلم هایی گرما سخت تشکیل شدند. از روشهای اسپکتروسکوپی , ft-ir برای بررسی ساختار نمونه های سنتزی استفاده شد. تاثیر حضور ترکیب آمونیوم چهارتایی در خواص ویسکوالاستیک و مکانیکی پلیمرهای سنتزی بررسی شد به طوریکه با تغییر در مقدار ترکیب آمونیومی، میزان آب دوستی، نفوذ پذیری نسبت به بخار آب، زیست سازگاری، فعالیت ضدباکتری و خواص مکانیکی کنترل شد. همچنین درجه زیست سازگاری نمونه ها با روش های بررسی مورفولوژی و فعالیت سلول های فیبروبلاست مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. بررسی فعالیت ضدباکتری پلی یورتان های تهیه شده از دو طریق شمارش تعداد کلونی های باکتری و بررسی ناحیه خاموشی اطراف نمونه انجام گردید. نتایج نشان دهنده طیف وسیعی از خواص برای نمونه های سنتزی است.

مقابله وکنترل آلودگی های میکروبی همواره در طول تاریخ به روش های مختلف به تناسب علوم و امکانات هر دوره پیگیری شده است. در دنیای امروز گسترش و توسعه پلیمر ضد باکتری به عنوان یکی از مهم ترین راهکارهای مقابله با میکروارگانیسم های بیماری زا موردتوجه قرار گرفته است. یکی ازحوزه های پر کاربرد استفاده از پلیمر ضد باکتری در کاهش آلودگی تجهیزات وادوات پزشکی و عفونت های ناشی از آن ها است. از جمله کاربرد های مهم پلیمر ضد باکتری در تهیه زخم پوش ها می باشد. با وجود پژوهش هایی که در این زمینه صورت گرفته است هم چنان نیاز به زخم پوش هایی با خاصیت ضد باکتری که جهت درمان زخم های حاد و مزمن به کارگرفته می شوند، وجود دارد. لذا تحقیق و مطالعه بر روی پلیمر با خواص ضد باکتری جهت مقابله با آلودگیهای میکروبی یکی از زمینههای بسیار پر اهمیت برای محققان حوزه پلیمر و بهداشت به ویژه درطراحی زخم پوش ها می باشد. محوراصلی این پروژه تهیه زخم پوش های پلی یورتانی دارای گروه های گوانیدینیوم هیدروکلرید است که قابلیت جذب ترشحات زخم را داشته، محیط اطراف زخم را مرطوب نگه می دارند، از خواص مکانیکی مناسب بر خوردار بوده و نهایتاً بتوانند با ویژگی ضد میکروبی خود از رشد و نمو میکروب ها در محل زخم جلوگیری کنند. در این کار استفاده ازپیش-پلیمرهای یورتانی با گروه انتهایی اپوکسی به علت مزایای بسیاری موردتوجه قرار گرفت و هم چنین از پلی( هگزامتیلن گوانیدین هیدروکلرید) به عنوان عامل ضد میکروب و عامل پخت به صورت همزمان استفاده شد.گروه گوانیدینیوم هیدروکلرید دارای خواص ضد میکروبی در برابر انواع بسیاری از میکرواورگانیزم ها می باشد، به علاوه اززیست سازگاری مناسب و حلالیت بالایی در آب برخورداراست. پیش پلیمرهای آب دوست بر پایه پلی (اتیلن گلیکول) بامقادیر مختلف ازعامل پخت گوانیدینی پخت شدند وزخم پوش های موردنظرتهیه شدند. از روش های اسپکتروسکوپی nmr وft-ir برای بررسی وتایید ساختار پیش پلیمرها وفیلم های تهیه شده استفاده شد. فیلم های با فرمولاسیون های مختلف به منظور ارزیابی نقش هریک ازاجزاء در خواص مکانیکی، خواص ویسکوالاستیک ومیزان آب دوستی تهیه شد. هم چنین درجه زیست سازگاری فیلم های تهیه شده با استفاده از روش کیفی تماس مستقیم برای سلول های فیبروبلاست وروش کمی شمارش سلولی mtt مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی خواص ضد باکتری زخم پوش های تهیه شده در برابر باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس آئوروس وباکتری گرم منفی اشرشیاکلای با دوروش و نفوذ دردیسک و بررسی باکتری های اسپری شده برروی نمونه انجام شد. نتایج نشان دهنده زیست سازگاری و فعالیت ضد باکتری مناسب نمونه ها می باشدکه استفاده از آن ها را به عنوان زخم پوش مناسب می نماید

هدف از این پژوهش تهیه پلیمرهایی برای پوشش دهی وسایل پزشکی و هم چنین زخم پوشش ها با خواص فیزیکی-مکانیکی مطلوب و درعین حال دارای خاصیت ضد میکروبی جهت جلوگیری و کاهش عفونت ها وبیماری های ناشی از آلودگی های باکتریایی و قارچی در محل استفاده از وسایل پزشکی بوده است. تلاش شده تا این پوشش ها همزمان زیست سازگاری مطلوبی نیز داشته باشند تا در تماس با سلول های بدن، در سلامتی آن ها تداخلی ایجاد نکنند. موارد مهمی که در تهیه این پوشش ها باید بیشتر از همه موردتوجه قرار گیرد. انتخاب روش پلیمریزاسیون، ماده اصلی ساخت پوشش، عامل ضد میکروب و عامل بهبود خواص فیزیکی- مکانیکی می باشد. در این پروژه روش کلیک به واسطه مزیت های ذکرشده در فصل دوم به عنوان روش پلیمریزاسیون انتخاب شد. از روغن سویا نیز به عنوان ماده اصلی و پایه برای تهیه این پوشش ها بهره گرفته شد. جهت ایجاد خاصیت ضد میکروبی بهره گیری از خانواده نمک های آمونیوم های چهارتایی مدنظر قرار گرفت. جهت ایجاد خواص فیزیکی - مکانیکی مطلوب از خاک رس و همچنین عامل شبکه ساز حاوی باندهای یورتانی بهره برده شد. استفاده از روش کلیک جهت تهیه پوشش نهایی و یا عامل دار کردن مستلزم ایجاد گروه های فعال آزیدی و آلکینی در مواد مصرفی می باشد.