آشکار شدن خصوصیات محافظت خوردگی پلیمرهای رسانای الکتریکی مانند پلی پیرول ( (ppyو پلی آنیلین که به صورت الکتروشیمییایی بر سطح فلزات ترسیب می شوند بعد جدیدی را در زمینه پوشش های محافظ خوردگی ایجاد کرد. بر خلاف خواص محافظت خوردگی مناسب پلیمرهای رسانا، عدم حلالیت در حلال های آلی معمول، فرآیندپذیری نامناسب، خواص مکانیکی ضعیف و عدم پایداری محیطی مناسب از موانع اصلی برای استفاده از این پلیمرها می باشد. برای غلبه بر این مشکلات تهیه کوپلیمرها، کامپوزیت ها و آمیزه های پلیمرهای رسانا با پلیمرهای عایق معمول توسط تعدای از محققان مورد نظر بوده است. انتخاب نوع پلیمر به عنوان بخش رسانا، نوع پلیمر عایق و همچنین روش انتخابی برای تهیه کامپوزیت های آن ها برای رسیدن به خواص مطلوب از اهمیت بالایی برخوردار است. در میان پلیمرهای مختلف استفاده شده به عنوان قسمت عایق، پلی یورتان ها توجه زیادی را به خود جلب کرده اند. در حقیقت کامپوزیت های پلی یورتان با پلیمرهای رسانا دسته ای از مواد مدرن هستند که خواص رسانایی الکتریکی پلیمرهای رسانا را با چقرمگی، مقاومت سایش، مقاومت جوی، مقاومت در برابر آب و حلال، نفوذ ناپذیری نسبت به گازها و چسبندگی مناسب به سطوح فلزی ماتریس پلی یورتانی، ترکیب می کنند. از طرف دیگر به عنوان بخش رسانا، پلی پیرول به واسطه سنتز آسان و رسانایی بالا یکی از پرمصرف ترین پلیمرهای رسانا می باشد. بنابراین در کار حاضر کوپلیمرهای قطعه ای جدیدی از پلی یورتان و پلی پیرول با انعطاف پذیری و خواص مکانیکی شبیه به پلی یورتان و رسانایی الکتریکی نزدیک به پلی پیرول از طریق واکنش بین پلی یورتان دارای گروهای انتهایی هیدروکسی به عنوان آغازگر برای پلیمریزاسیون اکسایشی پیرول در حضور سریک آمونیوم نیترات به عنوان عامل اکسید کننده، تهیه شد. ساختار کوپلیمرهای تهیه شده با استفاده از روش های اسپکتروسکوپی ftir و hnmr1شناسایی شد. برخلاف هموپلیمرهای پلی پیرول، کوپلیمرهای تهیه شده در حلال های آلی معمول به راحتی قابل حل می باشند. بنابراین محلول کوپلیمرهای تهیه شده برای مرحله پوشش دهی مورد استفاده قرار گرفت. پوشش های محافظت کننده خوردگی به وسیله ترسیب الکتروشیمیایی کوپلیمرهای الکتروفعال به وسیله روش ولتامتری جرخه ای تهیه شد. مقاومت خوردگی پوشش های تهیه شده با استفاده از اندازه گیری های الکتروشیمیایی و از طریق پارامترهای پتانسیل خوردگی (ecorr)، جریان خوردگی (icorr) و مقاومت انتقال باردر سطح ((rct مورد ارزیابی قرار گرفت و مقاومت این پوشش ها با استیل بدون پوشش و استیل پوشش شده با پلی پیرول مقایسه شد. بر اساس نتایج به دست آمده پوشش کوپلیمرهای تهیه شده نسبت به استیل پوشش شده با پلی پیرول و استیل بدون پوشش مقدار ecorr و rctبسیار بالاتر و icorrپایین تری و در نتیجه مقاومت بالاتری در برابر خوردگی دارند. در بخش دیگری از کار حاضر پلی (یورتان- اوره) های پرشاخه که دارای تعداد زیادی گروه متیلول آزاد می باشند از طریق یک واکنش ساده، تک مرحله ای و با استفاده از مونومرهای تجاری و در دسترس دی ایزوسیاناتی و دی اتانول آمین تهیه و به عنوان بخش عایق پلی یورتانی برای تهیه کوپلیمرهای پرشاخه پلی( یورتان-اوره-پیرول) استفاده شد. کوپلیمرهای پرشاخه تهیه شده نیز برخلاف هموپلیمر پلی پیرول در حلال های آلی معمول قابل حل هستند. بنابراین با استفاده از محلول های آن ها و با روش ولتامتری جرخه ای پوشش های این کوپلیمرها بر روی سطح الکترود استیل تهیه و نهایتاً رفتار مقاومت خوردگی پوشش های تهیه شده نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. که نتایج آن مقاومت خوردگی بالاتر این پوشش ها را نسبت به پوشش پلی پیرول خالص و استیل بدون پوشش نشان می دهد.