همگام با پیشرفت های روز افزون فناوری و ابزارهای الکترونیکی و ورود آنها به حیطه های آموزشی چون کلاس های درس، آزمایشگاه ها و مراکز پژوهشی شیوه های نوین آموزشی آرام آرام جایگزین شیوه های سنتی در جوامع پیشرفته شده اند و توانسته اند تغییرات چشمگیری را در فرآیند یاددهی- یادگیری ایجاد نمایند. در پژوهش انجام شده تاثیر تدریس مبحث اپتیک به کمک نرم افزارهای تعاملی بر درک مفهومی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال اول متوسطه بررسی شده است.جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه اول متوسطه شهر دولت آباد که در سال تحصیلی 78-1377 درس فیزیک (1) و آزمایشگاه را می گذرانند. حجم این جامعه طبق استعلام اداره آموزش و پرورش شهرستان 726 نفر می باشد. به دلیل محدودیت های پژوهشی و آموزشی موجود از میان جامعه آماری موجود ، 120 نمونه در دسترس که به چهار گروه 30 نفری تقسیم شدند را انتخاب کردیم. این پژوهش بصورت آزمایشی به روش چهار گروهی سولومون با دو گروه آزمایش و دو گروه گواه انجام خواهد شد دو گروه آزمایش تدریس با استفاده از نرم افزارهای تعاملی را تجربه می کنند و دو گروه گواه تدریس به طریق سنتی را تجربه می کنند در حالی که یک گروه از گروه گواه و یک گروه از گروه آزمایش پیش آزمون دریافت می کنند که اگر نتیجه پیش آزمونها تفاوت معنی داری نداشته باشند می توانیم بگوییم گروهها همگن هستند. تجزیه و تحلیل اطلاعات بدست آمده این تحقیق با استفاده از نرم افزار spss و تحلیل واریانس anova انجام می شود. از آزمون t وابسته یا همبسته میانگین ها برای مقایسه پیش آزمون و پس آزمون هر گروه استفاده خواهیم کرد. نتیجه نهایی: 1- این فرضیه در حالت کلی رد نمی شود یعنی میزان اثربخشی تدریس مبحث اپتیک به کمک نرم افزارهای تعاملی بر درک مفهومی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان سال اول متوسطه نسبت به شیوه رایج بیشتر است. 2- فرضیه فرعی اول که شامل افزایش درک مفاهیم اپتیک هندسی از طریق آموزش به وسیله نرم افزارهای تعاملی نسبت به شیوه رایج نیز رد نمی شود. 3- فرضیه فرعی دوم که در برگیرنده این ادعا است که شیوه جدید اثر بخشی بیشتری نسبت به شیوه سنتی در بهبود عملکرد دانش آموزان در آزمونهای پیشرفت تحصیلی پذیرفته نمی شود. واژگان کلیدی: 1- اپتیک هندسی 2- نرم افزارهای تعاملی 3- درک مفهومی 4- پیشرفت تحصیلی