چکیده برآورد سهم سرریزهای فناوری در رشد بخشی – منطقه ای ایران هدف این تحقیق می باشد. ادبیات مختصری پیرامون مباحث رشد و سرریزهای فناوری گردآوری شده و تابع تولید به شکل کاب داگلاس در نظر گرفته شده است. با استفاده از تجربیات دیگر کشورها در زمینه مطالعات صورت گرفته بر روی سرریزهای فناوری، عامل سرریز فناوری به صورت مناسب و قابل تخمین در این رابطه تولیدی وارد شده است. با توجه به داده های موجود در منابع آماری، 29 بخش از بخشهای اقتصاد ایران بر اساس کدهای دو رقمی isic انتخاب گردیده و در این انتخاب سعی بر آن بوده که این 29 بخش برآورد مناسبی از وضعیت کل اقتصاد ایران را ارائه نمایند. محدوده مکانی انتخاب شده برای این تحقیق، بر اساس تقسم بندی استانی، 30 استان کشور ایران می باشد بر همین اساس داده های مورد نیاز (باتوجه به رابطه تولید کاب داگلاس) برای 29 بخش مختلف و بر اساس 30 استان کشور جمع آوری گردیده است. جهت تخمین مدل از تکنیک داده های تابلویی و ترکیب آن با روش اقتصاد سنجی فضائی استفاده شده است. اقتصاد سنجی فضائی روش خاصی جهت مطالعات منطقه ای می باشد و در آن ویژگی ها و تفاوت های منطقه ای در مدل تاثیر گذار می باشند. نتایج حاصله را در قالب دو تقسیم بندی ارائه شده است. این نتایج ابتدا بر اساس بخشهای 29 گانه کدهای دو رقمی isic و سپس بر اساس سه بخش کلی کشاورزی ، صنعت ومعدن ، و خدمات ارائه گردیده است. از بین 29 بخش مورد بررسی تاثیر مثبت سریزهای فناوری بر رشد در 16 بخش مورد تایید قرار می گیرد و از بین سه بخش کشاورزی، صنعت و معدن و خدمات، بخش کشاورزی بیشترین اثر پذیری را از سرریزهای فناوری دارا می باشد. واژگان کلیدی: سرریزهای فناوری، اقتصاد منطقه ای، اقتصاد سنجی فضایی، داده های تابلویی، رشد بخشی- منطقه ای