در این پژوهش با توجه به اهمیت آموزش های علمی کاربردی در تربیت افراد و لزوم کار آفرین بودن ایشان، عوامل شخصیتی آنان مورد بررسی قرار گرفت تا به این سوال مهم پاسخ داده شود که عوامل شخصیتی چه تأثیری بر روی کارآفرینی دانشجویان مورد نظر دارد؟ لذا به بررسی رابطه ی بین عوامل شخصیتی و کارآفرینی دانشجویان سال آخر مرکز آموزش جهاد کشاورزی استان تهران با تعداد 583 نفر که جامعه آماری محسوب می شد، پرداخته شد. روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بود. پرسشنامه ای با 30 سوال در خصوص کارآفرینی و عوامل شخصیتی طراحی گردید و در بین 164دانشجوی سال آخر که نمونه ی تحقیق را تشکیل می دادند توزیع شد. با استفاده از روش های آماری از صحت مدل های اندازه گیری اطمینان حاصل شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها ارتباط بین ویژگی های شخصیتی مخاطره پذیری، آزادی عمل، توفیق طلبی، هدف گرایی و مرکز کنترل درونی با کارآفرینی را تأیید نمود و در نهایت معلوم شد که بین عوامل شخصیتی و کارآفرینی رابطه ی مستقیم و مثبتی وجود دارد. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیرهای مخاطره پذیری، استقلال طلبی و کنترل درونی بهترین پیش بینی کننده برای کارآفرینی هستند و به ترتیب 2/20درصد، 4/14درصد و 36/9درصد از کارآفرینی را تبیین می نمایند