نام پژوهشگر: سید جلال شخص امام پور

تهیه پودر نانو بلورین mosi2 به روش سنتز احتراقی و بررسی خواص آن
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد 1390
  فائزه کیانی مقدم   سید جلال شخص امام پور

سنتز احتراقی یا سنتز خود پیش رونده دما بالا روش جدیدی برای تولید سرامیکهای پیشرفته، کاتالیست ها ترکیبات بین فلزی و مواد کامپوزیتی می باشد. هنگامی که مواد اولیه مشتعل می شوند به سبب گرمای آزاد شده واکنش، مواد اولیه خود به خود به محصولات تبدیل می شوند. روش های سنتی برای تولید سوپر آلیاژها و سرامیک ها احتیاج به کوره های دما بالا و صرف مدت زمان طولانی دارد، که همین باعث افزایش قیمت مجصول می شود. اما روش سنتز احتراقی به دلیل هزینه پایین،بازده انرژی بالا، قابلیت بهره وری زیاد و تغییر شکل در دماهای بالا برای تولید ذرات مناسب و ریز، توجه زیادی را به سوی خود جلب کرده است. مهمترین مزیت این روش تولید خود به خودی انرژی مورد نیاز برای فرایند و مصرف ناچیز انرژی می باشد. دی سیلیسید مولیبدن دارای خواص منحصربه فردی از قبیل مقاومت در برابر اکسیداسیون، دمای ذوب بالا (oc2030)، سختی نسبتاً بالا و هدایت الکتریکی و حرارتی بالا می باشد. مجموعه این خواص، این ماده را کاندید مناسبی برای کاربردهای ساختاری در دماهای بالا ساخته است. هدف از اجرای این پروژه، سنتز نانو بلورهای mosi2 به روش سنتز احتراقی با استفاده از مواد ارزان قیمت اکسیدی یعنی moo3 و sio2 است، که این کار با افزودن دو احیاء کننده متفاوت یعنی(al,c) و (mg) انجام پذیرفت، استفاده ازmg به عنوان احیاء کننده برای اولین بار در این پروژه مورد بحث قرار گرفت. سپس به بحث و بررسی پیرامون خواص ترمودینامیکی محصول تولید شده پرداخته شد. در این راستا، عملیات تجربی پروژه توسط دو نمونه مختلف انجام گرفت. مخلوط اول شامل moo3, sio2,al,c و مخلوط دوم شامل پودر های moo3, sio2 ,mg می باشد. سپس این مخلوط ها را توسط دستگاه آسیا سیاره ای بال میل کرده و بعد با دستگاه پرس تحت فشار bar 50 به قرص های کوچکی تبدیل شد. آنگاه درون ماکروویو قرار داده و با استفاده از امواج ماکروویو نمونه ها را محترق کرده و واکنشshs انجام شد. سپس برای شناسایی مورفولوژی و اندازه و ساختار محصول بدست آمده ازآنها (xrd), (tem ),(sem), گرفته شد. وبرای بررسی خواص ترمودینامیکی محصول از آنها (dsc) گرفته شد.

مطالعه و بررسی قدرت پیوند هیدروژنی و اثرات استخلاف در هیدروژن های ? و ? و اثر حلال بر روی تعادل توتومری ترکیب 3-آمینو 2-پروپن 1- اون
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود - دانشکده علوم پایه 1390
  ترگل فرخی فرخانی   سید جلال شخص امام پور

در این مطالعه با استفاده از نظریه تئوری تابعی چگالی، اثر استخلاف در ساده ترین انول آمین (apo) در موقعیت های ? و ? بررسی شد. در مولکول apo، 4 زیر استخلاف به ازای هر استخلاف اضافه شده در نظر گرفته شد. با استفاده از محاسبات کوانتومی اثر یک استخلاف معین بر 4 موقعیت مولکول apo بررسی شد. خواص مورد بررسی و تحلیل شده عبارتند از: قدرت پیوند هیدروژنی، ساختار حلقه کیلیتی با توجه به نوع استخلاف و موقعیت آن در مولکول apo، اثر حلال بر 4 زیر استخلاف و محاسبه و تحلیل داده های ترمودینامیکی ( با توجه به موقعیت استخلاف ? یا در دو موقعیت ? یا در هر سه موقعیت ) و در نهایت بررسی خواص ارتعاشی 4 زیر استخلاف مورد نظر و در نظر گرفتن ارتعاشات درگیر در قدرت پیوند هیدروژنی به منظور مقایسه قدرت پیوند هیدروژنی و ترکیب آن در 4 مولکول به ازای هر استخلاف، با تحلیل و آنالیز داده های حاصل از انواع استخلافات گوناگون نتایج زیر بدست آمد: 1-اگر استخلاف اضافه شده الکترون کشنده باشد، در هر صورت قدرت پیوند هیدروژنی کاهش می یابد. 2-اگر گروه حجیم به موقعیت ? اضافه شود، درصد انولی افزایش می یابد. 3-در صورتی که گروه اضافه شود به انول آمین الکترون کشنده باشد و به گروه کربونیل متصل باشد، درصد انولی افزایش می یابد. 4-اگر گروه ای الکترون دهنده به موقعیت متصل شوند، درصد فرم انولی زیاد می شود و همچنین در انول آمین ها اگر یک گروه به تنهایی در موقعیت ? قرار گیرد درصد انولی کاهش می یابد.