با توجه به پیشرفت های اخیر در صنعت الکترونیک و به علت محدودیت های فراوان سیستم های غیرفعال در زمینه حذف نویز های فرکانس پایین(کمتر از 500 هرتز)، سیستم های حذف نویز فعال جزو مهمترین موضوعات تحقیقاتی-کاربردی روز دنیا قرار گرفته است. این تحقیق به بررسی سیستم های حذف نویز فعال پرداخته و با معرفی و مقایسه انواع متداول الگوریتم های وفقی، متناسب با سیستم طراحی شده ، مزایای الگوریتم مورد استفاده در طرح را نشان می دهد. نتایج بیان گر این واقعیت است که، کیفیت سیستم حذف نویز فعال طراحی شده، متاثر از موقعیت و مکان ابزار الکترواکوستیکی استفاده شده می باشد. بنابراین در این تحقیق، طراحی سیستم حذف نویز فعال با در نظر گرفتن کاهش فیدبک اکوستیک، اثرگذاری سیگنال آنتی نویز بر سیگنال گرفته شده توسط سنسور اولیه، انجام پذیرفت. برای بررسی دقیقتر طرح، شناسایی تابع تبدیل سیستم در دو مسیر اولیه و ثانویه در حالت offline انجام گرفت. سیستم حذف نویز فعال با در نظر گرفتن این خصوصیات، توسط الگوریتم وفقی least mean squared(lms) به عنوان هسته اصلی پردازش سیگنال، شبیه سازی و اندازه گیری توان نویز خروجی در حضور نویز های مختلف آزمایش شد. سیستم شبیه سازی شده در حالت online؛ برای نویز فن ایجاد شده در کانال؛ 22دسیبل کاهش توان را نشان می دهد. سیستم حذف نویز فعال با استفاده ازضرائب بهینه بدست آمده در مرحله قبل، برای مدل کردن تاخیر ناشی از پردازش، به قسمت دیگری از همان نویز اعمال و نتیجه، کاهش 6.8 دسیبلی در توان نویز خروجی می باشد. این مراحل در کانال ساخته شده، با استفاده از الگوریتم وفقی nlms(normalized lms) تکرار شده است. نتایج برای نویز باند باریک، 6.1 دسیبل کاهش توان نویزو برای نویز شبه پریودیک شامل فرکانس های 75، 125و 150 هرتز، کاهش توان نویزی برابر 4.13 دسیبل در محل میکروفون خطا می باشد.

بسیاری از کارهای صورت گرفته در حوزه شبکه های بی سیم، مبتنی بر مدل های ساده ای از انتشار امواج است در حالیکه بسیاری از این مدل های ساده، ممکن است رفتارهای ساده و خطی از این شبکه را تخمین بزند ولی این تخمین برای شبکه های بی سیم بسیار غیر دقیق و همراه با خطاست. از این جهت بسیاری از تحقیقات به سمت ارائه مدلهای سوق پیدا کرده است که نزدیک به شرایط عملیاتی شبکه بی سیم باشد. یکی از روشهایی که در حال حاضر برای پیش بینی رفتار شبکه در شرایط ساختار و پیکربندی های متفاوت وجود دارد اندازه گیری مستقیم شاخص های مورد نظر در شبکه (مانند راندمان، ظرفیت و . . . ) است. در واقع بسیاری از تحقیقات تجربی نیز نتایج خود را با توجه به این اندازه گیریها می سنجند. اما تنها اندازه گیری صرف، کافی نیست. چون این معیار، توانایی پیش بینی شبکه با ساختارهای مختلف را ندارد. یعنی اگر به ازای یک ساختار معینی از شبکه، بتوانیم با دقت رفتار شبکه را پیش بینی کنیم در عین حال توانایی پیش بینی عملکرد شبکه با ساختار دیگر را نداریم. برای بهینه سازی عملکرد و کارایی یک شبکه نیاز است که اغلب بتوان عملکرد بسیاری از شبکه های دیگر را نیز تخمین بزنیم. چون اندازه گیری رفتار شبکه های بی سیم (ظرفیت شبکه، نرخ انتقال داده و ... ) با ساختار، توپولوژی و مشخصات امکان پذیر نیست و بایستی مدلی ارائه کرد که بتواند رفتار هر شبکه بی سیم را با هر مشخصاتی که دارد را پیش بینی کند. مطالعات اخیر در شبکه های بی سیم ادهاک منجر به پیشرفتهای زیادی در مبحث مدلسازی تداخل شده است. خصوصیات ذاتی اینگونه شبکه ها در سیستمهای بی سیم دیگر وجود ندارند که همین امر به کارگیری مدلهای تداخلی مناسبی را که قادر به کنترل این گونه خصوصیات باشند را ایجاب می کنند. به عنوان مثال، یک شبکه ی ادهاک ممکن است از صدها ترمینال که بر روی یک ناحیه ی بزرگ گسترده شده اند و از یک کانال (شبکه ی تک کاناله) استفاده می کنند تشکیل شده باشد .در نتیجه این ترمینال ها به هنگام ارسال همزمان می توانند بر روی یکدیگر تداخل ایجاد کنند. در این حالت خصوصیات آماری تداخل ممکن است با تداخلهایی که در سیستمهایی بی سیم (مثل سیستمهای سلولی) دیده می شوند، متفاوت باشد علاوه بر این نبود یک هماهنگی و طبیعت توزیعی بودن وظایف چندگانه شبکه (به عنوان مثال، کنترل با دسترسی رسانه، مسیریابی و کنترل توپولوژی) این خصوصیات ذاتی شبکه های بی سیم باعث توسعه ی مدلهای تداخلی مناسب برای این گونه شبکه ها گردیده است. در واقع، مدلهای تداخلی بی شماری (کاربردها و سطح جزییات گوناگون) در منابع مختلف وجود دارند که ممکن است باعث سردرگمی محققان و مهندسین در پیداکردن مدلهای مناسب برای کاربردهایی خاص شوند. ولی در تداخل دو رویکرد وجود دارد. مدل های ارائه شده می توانند ساده و قابل فهم تر باشند و از لحاظ پیاده سازی آسان باشند یا می توانند پیچیده و به واقعیت نزدیکتر بوده و تمام جزئیات را دربر بگیرند. کار بسیاری روی مدل کردن تداخل انجام شده است. بعضی از آنها که مدل های ساده ای نیز هستند دارای رنج مخابراتی ثابت و رنج تداخل ثابتی می باشند. مدل حد آستانه تسخیر یک مدل نسبتاً ساده برای شبیه سازی کانال تداخل می باشد. در مقابل این مدل های ساده، مدل تداخل جمع شونده که براساس sinr می باشد وجود دارد که یک مدل جامع و کامل برای کانال های تداخلی می باشد. یکی از مولفه های تاثیر گذار در انتخاب مدل، نوع شبکه مخابراتی بی سیم است. بسته به نوع شبکه ثابت یا موبایل و اینکه شبکه مش ، adhoc ، نوع مدل تداخلی انتخابی متفاوت است. البته قبلا روش ارزیابی شبکه بر پایه سنجش شبکه استوار بود ولی همانطور که گفته شد نوع شبکه در انتخاب مدل تاثیر گذار است. از منظرهای مختلف می توان در طراحی و انتخاب مدل نگریست. از نقطه نظر آماری، مدلهای تداخل بسته به نحوه قرارگیری گره های شبکه را با توزیع های پواسون و –?پایدار را مدل کردیم. از نقطه نظر مخابراتی ، مدلهای آسیب پذیر دایروی ، مدل تصادم و مدل تسخیر توان معرفی شدند. در دسته مدل تاثیر تداخل مدل پروتکل و فیزیکی بررسی شده اند و درنهایت از منظر گرافیکی، مدلهای گرافیکی نیز در دسته نهایی است.

نسل بعدی شبکه های مخابراتی، شبکه های رادیو شناختگر می باشد. شبکه های رادیو شناختگر با بهره گیری از حفره های طیفی، قابلیت استفاده و یا به اشتراک گذاری طیف در روشی فرصت طلب را فراهم می کنند. با استفاده از سنجش طیف، رادیو شناختگر حفره های طیفی را آشکار سازی می کند. در این پایان نامه، پس از معرفی سیستم های رادیو شناختگر، مروری بر روش های سنجش طیف صورت می گیرد. در قسمتی دیگر روش سنجش طیف غیر خطی برای نویز های غیر گوسی معرفی می گردد و کارایی روش طراحی شده نسبت به الگوریتم cos نشان داده می شود. سپس سنجش طیف همکاری گرایانه با استفاده از آشکارساز eedو روش ترکیب نرم در fc معرفی می گردد. داده های ارسالی از کاربر های ثانویه با استفاده از روش egc و روش wgc با یکدیگر ترکیب شده و با استفاده از الگوریتم ژنتیک مقدار ضرایب بهینه محاسبه می شود. سپس مقدار توان مرتبه ی m ام بهینه برای دامنه ی سیگنال با استفاده از شبیه سازی به دست می آید و در انتها دو روش تعیین آستانه در آشکار ساز eed تحلیل و میزان دقت هر یک بررسی می شود.

علی رغم گسترش روز افزون مطالعات و پژوهش های جهانی در سیستم های lte/sea که توسط3gpp به عنوان مسیری نزدیک برای رسیدن به استانداردهای مخابرات نسل چهارم تعیین شد، این موضوع در ایران آن چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته است. با در نظر گرفتن توسعه ی چشم گیر نسل های مخابرات سلولی در سال های اخیر و همچنین نیازمندی عصر کنونی به آخرین نوع تکنولوژی ارتباطی، اهمیت بررسی سیستم lte را دو چندان کرده است. lte یکی از پیشرفته ترین سیستم های ارتباطی می باشد که در بسیاری از کشورها راه اندازی شده است. هدف نسل جدید شبکه های تلفن همراه با یکی کردن شبکه های موجود و ایجاد یک شبکه ی مرکزی جهانی که مبتنی بر ip باشد، امکاناتی مثل سرعت بالا، ظرفیت بالا، پشتیبانی از صوت و داده که همگی برمبنای ip هستند را فراهم می کند. به دلیل ویژگی های منحصر به فرد شبکه های lte، چالشهای جدیدی در مکانیسم طراحی آن به وجود آمده است. همین موضوع نیز منجر به آسیب پذیری امنیتی این شبکه شده است. در این گزارش بعد از مطالعه ساختار شبکه و هم چنین تحلیل امنیت آن، به صورت جزئی به شناسایی زخم پذیری در پروتکل احراز هویت rdap پرداخته شده است. سپس با ارائه ی پروتکلی جدید در رمزنگاری و با به کارگیری این پروتکل در احرازهویت دستگاه موبایل و فمتوسل، مشکلات موجود در پروتکل های قبلی مرتفع شده است .