این پایان نامه به ارزیابی و نقد ترجمه های نهج البلاغه ی دشتی ، فیض الاسلام ، مبشری و شهیدی ، با توجه به انواع ترجمه ی لفظ به لفظ ، تفسیری و ادبی می پردازد و دارای پنج فصل است.در فصل اول به کلیّات ، در ده بند پرداخته شده است:1-تعریف ترجمه 2-تاریخچه ترجمه 3- انواع ترجمه 4-اصول ترجمه 5-پیشینه ارزیابی ترجمه های نهج البلاغه 6-طرح مسئله 7-فرضیات 8-ارزیابی ترجمه 9-عناصر اساسی ارزیابی ترجمه از عربی به فارسی و برعکس 10-توضیح روش پژوهش و مراحل انجام پایان نامه. در فصل دوم به سیر تاریخی ترجمه های نهج البلاغه به همراه معرفی تعدادی از ترجمه ها به طور گذرا اشاره شده و ترجمه های دشتی ، مبشری ، فیض الاسلام و شهیدی مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفته است. در فصل سوم یازده خطبه و یازده نامه به طور تصادفی انتخاب شده و هفتاد حکمت از اول و یکصد حکمت از آخر نهج البلاغه به طور اختیاری مورد ارزیابی قرار گرفته است. هر ترجمه جداگانه با توجه به ترجمه ی وفادار به متن و با استفاده از فرهنگ لغت ، بر اساس اصول و فنون ترجمه مورد ارزیابی قرار گرفته است. لغات و عباراتی که ترجمه ی آن ها حذف و یا غلط ترجمه شده و همچنین از نظر صرفی و نحوی دارای اشکال است ، اصلاح و ترجمه ی پیشنهادی ارائه شده است.در فصل چهارم لغزشگاه های مترجمان بیان شده است. در فصل پنجم علاوه بر نتیجه-گیـری، پیشنهاد برای ادامه ی این کار ارائه شده است.

فرمالیسم روسی از مکاتب نقد ادبی است که به بررسی ادبیات از دیدگاه زبان‎شناسی می‎پردازد. به اعتقاد فرمالیست‎ها یک اثر هنری با توجه به تمهیداتی که در استعمال زبان و طرز بیان خویش به کار می‎‎برد از دیگر آثار متمایز می‎شود. فرمالیست‎ها برای آنکه نشان دهند تمهیدات ادبی چگونه نتایج زیباشناسانه به بار می‎آورند و به متن ادبیت می‎بخشند به ارائه نظریاتی چون آشنایی‎زدایی، برجسته‎سازی، هنجارگریزی، قاعده‎افزایی، وجه غالب پرداختند. از شاعران برجسته ‎و تأثیر‎گذار سبک هندی طالب آملی است که به دلایلی چون سپری‎کردن بخش زیادی از عمرش در هند و دور بودن از فضای فرهنگی ایران، حسادت حاسدان و عوامل سیاسی و فرهنگی در ایران گمنام باقی‎ مانده است. با بررسی غزلیات طالب از منظر مولفه‎های صورت‎گرایی دریافتیم که هنجارگریزی معنایی و واژگانی بسامد بالاتری نسبت به دیگر انواع هنجارگریزی دارد. و وجه غالب شعریش در کنار استعاره‎ها و ترکیبات تازه و هم‎چنین سادگی و پیچیده نبودن کلام؛ مضمون غم و اندوه است. وزن بیشتر غزلیات طالب جویباری است. طالب از آرایه‎های ‎لفظی که از انواع تکرار محسوب می‎شوند به نحو قابل ‎توجهی استفاده نموده است. با تأمل بر اثرپذیری صائب تبریزی از غزلیات طالب آملی متوجه شدیم که وی در غزلیات خود از وزن و ردیف غزل طالب بیشتر بهره گرفته و تأثیرش در حوزه ترکیبات بسیار محدود است. این پایان‎نامه در فصول مختلف به بررسی غزلیات طالب آملی از دیدگاه سبک‎شناسی صورت‎گرا پرداخته است. کمیت و کیفیت استفاده طالب از مولفه‎های صورت‎گرایی و نقل الگوی مسلط (موتیف) تصویری و واژگانی در اشعار طالب و تأمل بر اثر‎پذیری غزلیات صائب تبریزی از غزلیات طالب از اهداف این پایان‎نامه است.

چکیده ندارد.