نام پژوهشگر: حمد... مشتاقی

جداسازی سویه وروتوکسین o157:h7 باکتری اشریشیاکلی از مدفوع ولاشه طیور به روش pcr
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شهرکرد - دانشکده دامپزشکی 1387
  سارا کرمی   مجنبی بنیادیان

چکیده اشریشیاکلی یکی از متداولترین باکتری های بیماری زای روده ای در انسان و حیوان است و باعث بروز عفونت های مختلفی در آنها می گردد. اشریشیاکلی وروتوکسیژنیک از طریق تولید سمی به نام وروتوکسین یا شیگاتوکسین باعث ایجاد ضایعات چسبنده و محو کننده در انتروسیت ها و اسهال متعاقب آن می شود. یکی از سروتیپ های اشریشیاکلی وروتوکسیژنیک، سروتیپ o157:h7 است و به عنوان عامل مهمی در بروز سندرم اورمی همولیتیک و کولیت هموراژیک در انسان شناخته می شود و از آنجا که عفونت های انسانی stec معمولا با مصرف گوشت های آلوده و نپخته، شیر غیر پاستوریزه و آب و سبزیجات آلوده به مدفوع مرتبط است، این نوع باکتری اهمیت خاصی در بهداشت انسان دارد. هدف از این تحقیق جستجوی اشریشیاکلی وروتوکسیژنیک در نمونه های مدفوع و لاشه ی طیور جمع آوری شده از کشتارگاه منطقه شهرکرد است. در این بررسی 100 نمونه مدفوع و 100 نمونه اخذ شده از لاشه طیور کشتار شده در کشتارگاه، طی ماه های اردیبهشت، خرداد و تیر سال 1386 از کشتارگاه منطقه شهرکرد جمع آوری شد. نمونه های اخذ شده سریعا به آزمایشگاه کنترل کیفی مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد منتقل گردید. پس از مراحل کشت و جداسازی باکتری e.coli و آماده سازی، نمونه ها برای حضور ژن های کد کننده o157 با استفاده از تکنیک pcr مورد آزمون قرار گرفتند و سپس نمونه های حاوی ژن های کد کننده o157 از نظر حضور ژن های کد کنندهvt1 ,vt2 , eaea و hlya مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که از 93 جدایه باکتری اشرشیاکلی از نمونه های لاشه 13 جدایه (13%) سویه o157 بودند و از بین 65 جدایه اشریشیاکلی از نمونه های مدفوع تعداد 4 جدایه (4%) سویه o157 بودند و هیچکدام از نمونه های لاشه واجد ژن های eaea، vt1 وvt2 نبودند و تنها یک نمونه حاوی ژن hlya بود و در نمونه های مدفوع هیچ یک از این ژن ها یافت نشد.