هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه ورزش فزاینده درمانده ساز هوازی بر میزان لپتین سرمی ، گلوکز و لاکتات خون دانشجویان تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. 30 دانشجوی پسر که درصد چربی آنها بین 20-25 % و اکسیژن بیشینه مصرفی آنان بین 35 و 45 بودند را به صورت تصادفی طبقه ای از 220 دانشجوی تربیت بدنی دانشگاه شهید چمران اهواز به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه 15 نفری تمرین و گروه 15 نفری کنترل تقسیم شدند.آزمون تمرینی منتخب در این تحقیق آزمون آستراند بر روی تردمیل بود که از نوع آزمون فزاینده درمانده سازهوازی بود.از دو گروه تمرینی و کنترل طی سه نوبت (قبل از تمرین و بلافاصله بعد از تمرین و 9 ساعت بعد از تمرین )نمونه خونی گرفته شد. و برای تحلیل آماری داده ها از روش های آماری anova دو راهه با اندازه گیری های مکرر، t مستقل و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از بسته نرم افزاری spss نسخه 17 ویراش 16 استفاده شد. لپتین سرمی بین سه نوبت اندازه گیری در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل هیچ تغییر معنی داری نکرده است ( 05/0 < p). گلوکز و لاکتات خون بین پیش آزمون و پس آزمون (001/0 >p) و همچنین بین پس آزمون و 9 ساعت بعد از آزمون (001/0 >p) تغییرات معنی داری را نشان داده است.بین تغییرات گلوکز خون در پیش آزمون و پس آزمون با تغییرات لاکتات خون در پیش آزمون و پس آزمون ارتباط معنی دار مثبتی وجود دارد (634/0 = r و 036/0 >p). بین تغییرات لاکتات خون در پس آزمون و 9ساعت بعد از آزمون با تغییرات لپتین سرمی در پس آزمون و 9ساعت بعد از آزمون ارتباط معنی دار منفی وجود دارد (74/0 - = r و 014/0 >p). در مجموع نتایج نشان داد که ورزش فزاینده درمانده ساز هوازی بر میزان لپتین سرمی در سه نوبت اندازه گیری شده تاثیری نداشته است. واژه های کلیدی: ورزش فزاینده درمانده ساز، لپتین سرمی، گلوکز خون و لاکتات پلاسما